แล้วปองภพก็ทำตามสัญญาที่เขาให้ไว้กับหญิงสาว นั่นก็คือการพาเธอไปเที่ยวทะเลที่ภูเก็ตในวันหยุดสุดสัปดาห์ ตอนนี้ทั้งสองมาที่บ้านพักตากอากาศของครอบครัวปองภพ ซึ่งบริเวณนี้ถูกแยกส่วนออกมาพอสมควร ทำให้มีความเป็นส่วนตัวอย่างมาก
ทั้งสองคนกำลังเดินจับมือกันอยู่ที่ริมหาด มันช่างเป็นความสุขอย่างที่ปองภพไม่เคยได้รับมันมาก่อน ส่วนนิชาภัทรเธอก็ไม่เคยรู้สึกถึงความรู้สึกนี้เลย แต่เธอเลิกถามเรื่องนี้แล้วล่ะ ในเมื่อเธอเป็นคนที่ความจำเสื่อม แล้วจำอะไรไม่ได้ เธอควรจะมองแค่ความสุขปัจจุบันเท่านั้น แล้วปัจจุบันนี้เขาก็คือความสุขของเธอ ความสุขที่เธอไม่ต้องพยายามหรือว่าไปหาที่ไหนเลย
“ชอบมั้ยครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามในขณะที่ลมเย็นจากทะเล กระทบที่ใบหน้าของคนทั้งสองคน
“มีความสุขมากค่ะ เหมือนได้ออกมาจากถ้ำเลย ไว้เราค่อยหาเวลามาเที่ยวด้วยกันใหม่นะคะ” หญิงสาวตอบออกมาตามตรง
“แน่นอนครับ ผมว่าเราเดินเล่นกันดีกว่า แล้วค่อยกลั
