ลมล้วงรักมาเฟีย

บทที่ 2 ไม่ได้แค่ชงต้องอมด้วย

เฟลิเปที่จุกอยู่เอามือกุมท้อง แล้วมองหน้าอย่างอาฆาต อาศัยจังหวะที่เธอเผลอมือหนึ่งคว้าเข้าที่เอวแล้วกดเธอเข้าที่โซฟา จัดการคร่อมเธอให้อยู่ในท่าที่พร้อมสู้ศึก ในเมื่อโซนวีไอพีมันมิดชิด เช่นนั้นก็จัดการสั่งสอนแม่สาวอวดดีคนนี้สักหน่อย ให้รู้ว่าคนอย่างเฟลิเปนั้นไม่ชอบให้ใครมาลบเหลี่ยมง่าย ๆ

“ปล่อยนะ...!” พระพายที่รับรู้แล้วว่าการชะล่าใจเป็นหนทางแห่งความตาย เธอประมาทคิดว่าเขาจุกจนไม่สามารถขยับไปไหนได้จะเลิกราไปเอง แต่เปล่าเลยเขากลับมาคลุกวงใน ลากเธอไปนอนอ้าซ่าให้เขาโถมทับลงมา บนโซฟาตัวยาวที่ทำเหมือนพร้อมให้แขกทำกิจกรรมเข้าจังหวะกันในนี้จริง ๆ ทั้งกำแพงกั้นสูงเป็นส่วนตัวจนไม่อาจจะร้องขอความช่วยเหลือได้เลยทำให้พระพายรู้สึกตระหนกยิ่งนัก

“หลอกฉันไปตั้งเป็นหมื่น แถมยังทำร้ายแขกแบบนี้ เธอคิดว่าจะหนีรอดไปง่าย ๆ งั้นเหรอ” เฟลิเปไม่ขาดแคลนคู่นอน แต่ก็ไม่ชอบให้ใครมาหลอกเช่นเดียวกัน ตั้งหนึ่งหมื่นแพงกว่าค่าตัวไซด์ไลน์เกรดพรีเมี่ยมเสียอีก เขาต้องได้จับได้ลูบแล้วก็ได้ล้วงบ้างถึงจะคุ้ม

“ก็คุณอยากได้เพื่อคุยไม่ใช่เหรอ แต่ที่คุณทำมันเพื่อนนอนต่างหาก” พระพายรู้แล้วว่าเจ้านายของเธอนอกจากงกแล้วยังหื่นอีกด้วย วันนี้อุตส่าห์ว่าจะกลับบ้านเร็วไปอยู่เป็นเพื่อนแม่ แต่กลับต้องมาโดนลวนลาม ทั้งกระโปรงที่ใส่ทำงานก็สั้นจนเปิดไปไหนต่อไหนไปหมดแล้ว

เฟลิเปยิ้มเยาะให้กับความไร้เดียงสาของเด็กเสิร์ฟคนนี้เสียจริง นี่ไม่เข้าใจเลยหรือไงว่าการมาเป็นเพื่อนนั่งคุยน่ะมันไม่ใช่แค่มานั่งข้าง ๆ แบบแข็งเป็นหินหรอกนะ

“แล้วไม่เคยมีใครเคยบอกเหรอว่า คนที่มาชงเหล้าในร้านนี้เนี่ยไม่ใช่แค่ชง...มันต้องอมด้วย” ใช่เขาอ้างไปอย่างนั้น หากไม่ถูกใจเขาก็แค่ให้ดริงก์ไปแล้วก็แยก หากถูกใจก็พาขึ้นเตียงอย่างสุดเหวี่ยง และเขาเลือกที่จะเล่นเหลี่ยมกับเธอเพราะว่าเขาอยากได้

‘อม!’ พระพายเบิกตากว้างทันทีที่ได้รับรู้ว่าเด็ก ดริงก์ก็ต้องอมด้วย นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน ต่อให้ไม่เคยรับดริงก์แต่เธอก็ไม่ได้โง่ขนาดไม่รู้ว่านี่คือเรื่องโกหกหรอกนะ

ขณะที่เธอกำลังหาทางออกอยู่นั้น เขาก็รวบสองมือของเธอไว้ด้วยมือเดียว แล้วกดจมโซฟาร่างกายส่วนล่างนั้นถูกเขารุกรานด้วยมือสากเล็ก ๆ ทำให้รู้สึกสยิวไปทั้งร่าง

อื้อ!

เธอกัดริมฝีปากแน่นไม่ให้ครางออกมา เมื่อเขาเริ่มรุกเข้าไปเกือบถึงใจกลางความเป็นสาวอยู่รอมร่อ

ชายหนุ่มมองสีหน้าที่ทรมานเล็กน้อย กับแววตาที่ตื่นตระหนกของเหยื่อตัวน้อยก็ยิ่งทำให้เขาอยากเล่นเกมกับเธอให้นานอีกหน่อย แม้ว่าในนี้จะมีแสงสลัว แต่ผิวเนียนนุ่มสุขภาพดียามสัมผัสนี่สิ ทำให้เขาเกือบจะคลั่งแล้วนะ

อ่าห์...ทรมานหัวตรงกลางเป็นบ้า!

“รู้ไหมว่าทำหน้าแบบนี้มันยั่วฉันเหลือเกิน” เสียงแหบพร่าเปล่งออกมาพร้อมลมหายใจอุ่นร้อนที่รินรดอยู่ใกล้ใบหน้าของเธอนั้น ทำให้หญิงสาวพยายามดิ้นรนจนสุดชีวิต แต่ทว่ายามมือของเขาลูบไล้ที่ต้นขาของเธอดูเหมือนทำให้เธอกำลังจะหมดเรี่ยวแรงเอาเสียดื้อ ๆ

‘นี่ฉันเป็นอะไร’

จากที่ต้องหาเงินพิเศษเพื่อช่วยให้เธอได้พาแม่ไปหาหมอที่ดี ๆ กลับต้องมาเจอผู้ชายอัปรีย์ไร้จรรยาบรรณปลุกปล้ำเอาเสียอย่างนั้น...

ไม่เธอไม่ยอมหรอก!

“ฉันไม่ได้ยั่ว...คุณปล่อยเดี๋ยวนี้ไม่งั้นฉันร้องจริง ๆ ด้วย” พระพายขู่เขา แม้รู้ว่าผับเฮงซวยนี้มันไม่สนใจชีวิตพนักงานตัวเล็ก ๆ คนนี้เท่าไหร่หรอก หากแขกอยากได้มันยิ่งอยากส่งถึงห้องเลยด้วยซ้ำ เพราะมันสนแค่เงิน แต่ที่เธอจำใจต้องมารับงานนี้ เพราะว่ามันสมัครง่ายเริ่มงานไว ไม่ต้องวุ่นวายมาก แต่ใครจะรู้ว่าวันนี้ดวงจะซวยเจอประธานหื่นกามที่คิดอยากเอาเธอขึ้นมา ตอนแรกก็คิดว่าเป็นคนใจถึง แต่ที่ไหนได้มือถึงต่างหากไม่ใช่ใจถึง

ภายนอกสุขุม แต่ใครจะรู้ว่าเบื้องลึกในใจแล้ว เขาไม่ต่างอะไรกับคนชั่วนัก พวกนักธุรกิจก็แบบนี้สินะ ไม่อยากขาดทุน ทุกอย่างล้วนก่อเกิดผลกำไรจึงจะยอมจ่าย แต่ขณะที่เธอกำลังใช้ความคิดพิจารณาตัดสินสันดานเจ้านายตัวเองยังไม่ทันสิ้นสุด คำพูดต่อมาก็ทำให้เธออยากจับเขากดหัวแนบพื้นนัก

“ร้องดัง ๆ เลยก็ได้ถ้าไม่อาย ไม่รู้เหรอว่าโซนวีไอพีโซฟากว้าง ๆ มีไว้ทำอะไร” ที่นี่ต่างอะไรจากโรงแรมกัน เพียงแค่คนที่อยากจะเอาตรงนี้ก็ไม่มีใครมาสนใจหรอก แต่เขาไม่เคยก็เท่านั้น ครั้งนี้แม่สาวตรงหน้าถูกใจเขาเสียจริง จนทำให้เขาอยากทำอะไรที่ไม่เคยลองสักครั้ง ยังไงซะตอนนี้เขาก็เป็นต่อ

มือของเขาลูบขึ้นไปเรื่อย ๆ อีกไม่นานก็คืบคลานถึงเนินสาวแล้ว เขานั้นแสนตื่นเต้นนัก กระโปรงตัวสั้นสีแดงกำมะหยี่ของเธอตัวนี้มันถูกใจเขานัก เพราะยามนี้ร่นไปกองอยู่ที่เอวแล้ว เผยให้เห็นชั้นในลูกไม้สีขาวบริสุทธิ์เสียจนอยากเอาลิ้นลงไปแตะเสียจริง

ให้ตายเถอะ...ทรมานเป็นบ้า!

เขาใกล้ขีดจำกัดเต็มทีแล้ว นิ้วเรียวแตะปลายนิ้วเข้าตรงกลางร่องภายในหัวจินตนาการผ่านเนื้อผ้านิ่ม ๆ นี้ไปคิดภาพความสวยงามตรงนั้นแล้ว ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นจนหัวใจแทบหลุดจากอกเลยทีเดียว

เคยเจอผู้หญิงมาก็มากมาย ทั้งสาวไทยทั้งลูกครึ่ง แต่ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงทำให้เขาเหมือนคนเพิ่งเคยมีเซ็กซ์ครั้งแรกกันนะ

“อื้อ...” ร่างกายของพระพายอ่อนระทวยเมื่อเขาเริ่มจะรุกล้ำเข้ามา สมองเธอพร่าเลือนราวกับคนโดนมอมยาก็ไม่ปาน แต่ทว่าเธอจะไม่ยอมให้เขามาตีป้อมเธอหรอกนะ ไม่มีวัน

เธอสูดหายใจเข้าลึกเต็มปอดเมื่อเขาเบือนหน้าไปสนใจอยู่เบื้องล่างของเธอ เธอขยับมือไปมาเล็กน้อย แต่ทว่ามือเหนียว ๆ ของเขานั้นมันเอาออกยากเหลือเกิน ดวงตาคู่สวยมองซ้ายขวาคิดหาทางรอดจากเงื้อมือประธานบ้ากามคนนี้ให้ได้ แต่แล้วเมื่อสู้แรงของเขาไม่ได้ เธอก็เลือกที่จะประนีประนอม

ใช่...การเจรจาเป็นสิ่งที่ทำกันมาตั้งนาน เพื่อไม่ให้เสียดินแดนมหัศจรรย์ของตัวเองไป ดังนั้นเธอต้องยื่นข้อเสนอที่สุดแสนเร้าใจให้กับเขาก็แล้วกัน

“เอ่อ...คะ...คุณคะ” เธอบังคับน้ำเสียงให้หวานล้ำที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตอนนี้เสียงสองไม่พอแล้วต้องสามสี่ห้าโน้นถึงจะเอาคนหื่นอย่างเขาหันมาสนใจเธอบ้าง

“ว่ายังไง” เขาเสียงสั่นพอ ๆ กับมือที่สั่นเทากำลังลูบเนินเนื้อสาวที่อยากจะเข้าไปสัมผัสเต็มทีว่าจะสวยแค่ไหน แค่มองเนินที่นูนเหมือนหลังเต่าก็ทำให้เขาสั่นเหมือนเจ้าเข้า ยิ่งเป็นส่วนลำท่อนอันแสนยิ่งใหญ่ของเขาด้วยแล้ว มันพร้อมผงาดง้ำออกมา เพราะมันตื่นตั้งแต่เขามองก้นเธอยักย้ายส่ายไปมาตอนไปเอาเครื่องดื่มแล้ว

“เอ่อ...ที่คุณบอกว่าไม่ได้ชงอย่างเดียว ต้องอมด้วย คุณพูดจริงไหม” เธอรีบพูดออกไปให้เร็วที่สุด ก่อนจะสายเกินไป

ได้ยินคำถามของเหยื่อตัวน้อยทำเอากระทิงหนุ่มอย่างเฟลิเปถึงขั้นจิตนาการไปไกลถึงตอนที่ลิ้นเล็ก ๆ ของเธอแตะลงที่ปลายท่อนเนื้อยาวอวบอ้วนแล้วไล้ขึ้นลงก่อนจะครอบปากเล็กนั้นเข้ากับส่วนท่อนเนื้อของเขา แค่คิดก็ทำให้ชายหนุ่มที่อึดทนจะแตกอยู่รอมร่อ ราวกับไม่ได้ปลดปล่อยมานานทั้งที่ปล่อยอยู่ทุกเช้าเย็น

“ใช่...ส่วนใหญ่ก็ต้องอมกันทั้งนั้น” เขาโกหกหน้าตายเพื่ออยากให้เธออม แม้ว่าตัวเองจะอยากชิมเธอจนน้ำลายแทบหกก็ตาม

“ถ้าอย่างนั้นก็ให้ฉันอมให้ไหมคะ ฉันไม่เคยแต่ว่าหากคุณสอน...”

“ได้...เอาเลย” เขายิ่งกว่ายินดี รีบปล่อยเธอให้เป็นอิสระทันที แล้วจัดท่าตัวเองเป็นกึ่งนั่งกึ่งนอน เอนหลังไปตามโซฟาพิงกับพนัก ใช้สองมือประสานรองที่ท้ายทอย รอคอยการปรนเปรอจากเธอ

พระพายลอบถอนหายใจ ในที่สุดก็หลุดรอดจากกรงเล็บคนตัวใหญ่แล้ว แต่ไม่รู้ว่าส่วนนั้นจะใหญ่ด้วยหรือเปล่า เธอเล่นตามน้ำจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ถอดรองเท้าส้นสูงไว้ด้านข้าง แล้วแทรกตัวเข้าไปตรงกลางระหว่างขาแข็งแกร่ง มือเล็กจัดการรูดซิปลงมา แล้วลำท่อนภายใต้ชั้นในชายที่พาดเป็นลำก็ได้ออกมาสูดอากาศหายใจ แม้ว่าตรงนี้แสงมันจะสลัว แต่เธอวัดขนาดแล้ว เกือบเท่าแขนของเธอเลยทีเดียว

‘โคตรใหญ่!’

เธอไม่รู้จะนิยามขนาดไซซ์ฝรั่งนี้ว่าอย่างไรดี คร่าว ๆ ไม่รู้ว่าห้าสิบแปดหรือเปล่า หากเป็นสาว ๆ คนอื่นก็คงจะยินดีปรีดา แต่ทว่าคนอย่างพระพายนั้นถึงกลับกลัวเลยทีเดียว

‘ใหญ่ขนาดนี้แหกกันพอดี’

เฟลิเปยิ้มกว้างอย่างภาคภูมิใจ เพราะมั่นใจว่าขนาดของเขานั้นใหญ่จนเธอสะพรึง หากเป็นสาวอื่นคงนอนฝันหวาน แล้วเขาก็อยากฝันร่วมกับเธอในคืนนี้