บทที่ 17 เอาจนเพลีย

1709 Words

ร่างบางสะดุ้งเมื่อส่วนปลายของตัวตนของเขาค่อย ๆ เคลื่อนเข้ามา กับใบหน้าคมคายโน้มเข้าหาเนินอกอวบอิ่มของตัวเอง ปลายลิ้นของเขาแตะลงบนยอดถันพร้อมมือที่เคล้นคลึงเต้าอวบอิ่มอีกข้างพร้อมกันไปด้วย ฟันคมขบหยอกเย้ายอดดอกบัวงดงามและดูดดึงโลมเลียอย่างเอาแต่ใจ พระพายรู้สึกเสียวไปทั้งร่างโดยเฉพาะท้องน้อย เธอขยับบดเบียดสะโพกสวยแนบชิดเข้าหาท่อนเนื้อที่ค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาในร่างกายอย่างเชื่องช้า จนเธอกัดริมฝีปากล่างอย่างต้องการระบายความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น สองมือเล็กจกเข้าที่ไหล่กว้างลูบขึ้นศีรษะแทรกกลุ่มผม แล้วกดศีรษะเขาให้จมไปกับหน้าอกนุ่มของตัวเอง “อื้อ” พระพายครางกระเส่าพร้อมขยับเอวเข้าหาความใหญ่โตของเขา เธอต้องการปลดปล่อยความเสียวซ่านให้ออกมาจึงเคลื่อนไหวไปตามสัญชาตญาณ ทำให้ช่องทางรักเต็มไปด้วยน้ำหวานที่ชุ่มฉ่ำมากมายไหลออกมา เพื่อให้การเชื่อมประสานเป็นไปด้วยความง่าย เขาจูบไปทั่วเนินอกทับร่องรอยแ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD