พระพายเดินหน้าตึงเข้ามาในห้องทำงาน มองค้อนเขาตากลับ ทำให้คนที่ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดอีกแล้วสงสัยสีหน้าของเธอ จนทำลายความเงียบด้วยกันถามออกไปก่อน
“เป็นอะไรของคุณ มองเหมือนผมทำอะไรผิดไว้”
“ไม่ใช่เพราะคุณเหรอคะ ที่ข่าวในบริษัทพูดจาว่าฉันเสียหาย ตอนนี้เขาคิดว่าฉันเป็นเมียเก็บคุณแล้วนะ” พระพายไม่ชอบตำแหน่งนี้เอาเสียเลย เดินไปทางไหนก็มีแต่คนซุบซิบนินทา เบื่อสายตาที่มองมาอย่างหยามเกียรติ
แต่คนต้นเรื่องกลับลอยหน้ายิ้มอย่างสบายอกสบายใจ ทั้งพอใจกับกับข่าวลือนี้จนอยากจะตกรางวัลให้คนนำเรื่องนี้ไปพูดอย่างงาม
“ยิ้มอะไรของคุณ มีความสุขบนความทุกข์คนอื่นนี่สนุกเหรอ” พระพายไม่เคารพเขาแล้ว ตำแหน่งประธานอะไรกัน ก็แค่ผู้ชายหน้าหม้อคนหนึ่ง
“ก็ยิ้มคุณน่ะสิ ทำหน้าบูดบึ้งเดี๋ยวไม่สวยหรอก ใครจะลือก็ช่างเขาสิ ไม่เห็นจะเป็นอะไร เพราะยังไงคุณก็เป็นเมียผม” เมื่อก่อนเกลียดคำนี้ที่สุด มนุษย์เมียแสนน่ากลัว แต่
