“พี่ตะวันรอนานไหมคะ” เธอยิ้มกว้างให้เขา รอยยิ้มของเธอทำให้เขาต้องยิ้มตามเสียทุกครั้ง
“ไม่นานครับ วาดอาบน้ำเร็วจัง”
“วิ่งผ่านน้ำมากกว่าค่ะ กลัวพี่ตะวันรอนาน ไม่อยากให้รอนานน่ะค่ะ” เธอพูดขำๆ
“วิ่งผ่านน้ำแบบนี้ก็หอมนะคะ ไม่เชื่อลองดมดูสิคะ” เธออ่อยเขา คนถูกอ่อยถึงกับหน้าแดงลามไปถึงใบหู วาดจันทร์ชอบเวลาเขาหน้าแดง
“พี่ว่าเรารับประทานอาหารกันดีกว่าครับ”
“เขินวาดเหรอคะ” เธอนั่งลงตรงข้ามกับเขาก่อนจะเท้าคางเอ่ยแซว
“เปล่าครับ” ตะวันกระแอมก่อนตอบ ใบหน้าของเขายังแดงก่ำ
“พี่ตะวันน่าแกล้งจัง”
“อย่าแกล้งพี่เลยครับ พี่ตามไม่ทันหรอก”
เขามองอาหารในจานแล้วนึกชมการจัดจานของเธอ
“ลองชิมดูสิคะ วาดทำสุดฝีมือเลยนะคะ” เธอบอกเขาเสียงนุ่ม ตะวันตักสเต็กปลาแซมอลเข้าปากเป็นคำแรกก็ต้องครางเบาๆ กับรสชาติแสนอร่อยนั้น
“อร่อยจังครับ”
“ชนแก้วด้วยสิคะ” เธอยกแก้วไวน์รสเลิศที่เตรียมเอาไว้ขึ้นมา
“ปกติพี่ไม่ดื่มข
