“โอ๊ย!”
เธอร้องเสียงหลงเมื่อวิ่งไปชนกับร่างสูงของใครคนหนึ่ง ก่อนจะตาโต เขานั่นเอง ผู้ชายใจร้ายคนนั้น
เธอล้มตึงหงายหลัง ถอยหนีหลังจากล้มลงบนพื้นหญ้า เขานั่งลงก่อนกระชากเท้าของเธอเข้าไปหา
“คิดหนีอย่างนั้นเหรอ อยากโดนจัดหนักใช่ไหม”
มณีรินทร์กรีดร้อง ความป่าเถื่อนที่เธอไม่อยากได้รับ เขายัดเยียดเข้ามา กระแทกกระทั้นอย่างรุนแรง
เธอกัดฟันจิกมือกับพื้นหญ้าแน่น เขาโย้ขาเธอไม่ติดกับพื้น ท่อนเนื้อแทรกเข้ามาในร่องสาวที่ยับเยินซ้ำแล้วซ้ำแล้วอย่างไม่ยั้งแรง เขาอัดกายเข้ามาจนร่างน้อยสั่นคลอน
มณีรินทร์อ้อนวอนต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้เขาเสร็จสมเร็วๆ แต่เปล่าเลย เขาเป็นคนที่อึดมากขณะร่วมรัก กว่าจะเสร็จร่วมชั่วโมง ร่องรักของเธอแสบร้อน ร่างน้อยนอนหอบหมดสภาพก่อนจะโดนกระชากให้เดินตามไปที่กองเสื้อผ้า
“ซักไม่หมด เธอตายแน่”
เขาผลักร่างน้อยล้มซุนเสียงดังโครมไปกับลานซักผ้า
“ปล่อยฉันไปเถอะนะ อย่าทำอะไรฉันเลย
