เขามองคนซื่อบื้อใต้ร่าง ตามไม่ทันคนอื่นเขาเลย โดนหลอกให้ไปขายตัวโดนตาแก่ตัณหากลับหลอกปล้ำยังไม่รู้ตัว แต่เขาก็คร้านที่จะพูดให้มากความ เพราะในเวลานี้อารมณ์ของเขากำลังพุ่งขึ้นสูง และอยากร่วมรักกับเธอแบบมาราธอนแทบทั้งคืน
เธอนอนหอบอยู่บนเตียงเมื่อเขายอมผละออกห่างในที่สุด หลายชั่วโมงกับการร่วมสังวาสมาราธอน
มณีรินทร์หลับไป เธอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง พอพลิกตัวก็สบกับดวงตาคมเข้มที่มองเธออยู่ก่อนแล้ว
หญิงสาวกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะสะดุ้งเมื่อคิดอะไรได้
“เห็นหน้าผัวทำเป็นสะดุ้ง”
“อื้อ...”
เธอร้องครางอู้อี้เมื่อเตรียมหนีเขาก็บดจูบเต็มเหนี่ยว พอจะร้องอีกเขาก็จูบอีก สุดท้ายได้แต่นอนหอบอยู่ใต้ร่างเขา
“เมื่อคืนทำเอาหมดแรง”
“ปล่อยได้แล้วค่ะ”
เธอดันอกของเขาออกห่างเมื่อเขาขึ้นคร่อมทับร่างเอาไว้ ไอ้นั่นที่แข็งขืนตรงหว่างขาของเขากำลังเสียดสีอยู่กับเนินเนื้อของเธอ
“ฉันจะกลับบ้าน”
“อะไรนะ ให้เอาเข้าไปเลยเหรอ
