“คุณเทียร์..”
เสียงของมาริตาเรียกหาเทียร์รดาด้วยความเป็นห่วง เจ้าหน้าที่ตำรวจอีกสามคนเข้ามาสมทบ ขณะที่เทียร์รดารัดแขนขุนพลเอาไว้ไม่ปล่อย
“วางอาวุธลงแล้วยอมไปกับทางเราดีๆ เถอะนะคะคุณขุนพล” สุ้มเสียงกล่าวเตือนเสียงเข้ม ยิ่งทำให้คนใจปลาซิวอย่างขุนพลตื่นกลัว
“ปล่อยฉัน” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยลอดไรฟัน หลังหญิงสาวที่ถูกคมมีดจ่อลำคอไม่มีท่าทีจะเกรงกลัว หนำซ้ำยังออกแรงดันข้อมือเขาส่งผลให้ปลายมีดบาดผิวขาวจนมีเลือดไหลซิบออกมา
การตอบสนองเพื่อป้องกันตัวด้วยการใช้เธอเป็นโล่กำบัง เห็นทีจะเป็นความคิดที่โง่เง่า เพราะตอนนี้เหล่าเจ้าหน้าที่ต่างก็หันปลายกระบอกปืนจ่อมาที่เขาคนเดียว
“เธอมันบ้ากว่าที่ฉันคิดอีก..” ขุนพลขบกรามกรอด ในแววตาสั่นไหวด้วยความหวาดวิตก
“อย่าทำอะไรฉันเลยนะพี่ขุน อ่า เจ็บ” เทียร์รดาแสร้งร้องขอความช่วยเหลือ ทำเอาขุนพลกระสับกระส่ายจนริมฝีปากสั่นระริก มองเธอที่เล่นละครตบตาเจ้าหน้าที่ชุดใหญ่
ร
