เมื่อเริ่มเห็นช่องโหว่ที่ไม่ชอบมาพากลจากอุบัติเหตุ เทียร์รดาก็ปาดน้ำตาแล้วมานั่งปรึกษาหารือกับมาริตาที่ร้านกาแฟ
ทั้งคู่เพิ่งกลับจากโรงพักหลังไปดูโฉมหน้าเจ้าของรถที่ขับชนคียติณณ์ แต่เหมือนมีหนึ่งคนที่หัวร้อนไม่หยุด เพราะสีหน้าผู้กระทำผิดดันดูไม่สำนึกผิดเลยสักนิดเดียว
แต่ต่อให้หัวเสียแค่ไหนสุดท้ายก็ต้องกัดฟันปล่อยให้เป็นหน้าที่ของกฎหมายอยู่ดี..
“ขับรถฝ่าสัญญาณคนข้ามทางม้าลายยังมีหน้ามายิ้มระรื่นอีก..” เทียร์รดาพ่นลมหายใจฮึดฮัดอย่างหงุดหงิด
“ไม่ต้องห่วงนะคะ ถ้าพฤติกรรมเขาไม่สำนึกผิด ฉันจะยื่นเรื่องต่อศาลไม่ให้ลดโทษเขาค่ะ” มาริตาเสนอเสียงเรียบ เห็นตีหน้านิ่งตอนอยู่โรงพักเธอเองก็หัวเสียไม่ต่างกัน
“คุณช่วยพี่ติณณ์ได้ใช่มั้ยคะ”
“ฉันจะพยายามอย่างสุดความสามารถแน่นอนค่ะ”
“จากที่ฉันเคยแสดงเป็นแฟนสาวผู้หมวด..” ดาราสาวเริ่มเกริ่นเสียงเรียบ “ฉันคิดว่าถ้าพี่ขุนจ้างเขาจริงๆ มันก็น่าจะมีเงินเป็นหลั
