พันนาจุมพิตไปที่หน้าผากหญิงสาวอย่างมีความหวัง
“วันนี้ทำอะไรกินกันคะ”
พนิดาเดินเข้าไปในห้องครัว ปิ่นปักรีบผลักไสร่างหนาของพันนาออกอย่างตกใจ
“เอ่อ...คุณหนูมานานแล้วเหรอคะ”
ปิ่นปักละล้าละลังถามเสียงรัวเร็วลิ้นแทบพันกัน
“อ๋อ... ฉันมา...”
พนิดาเว้นระยะเอาไว้ หันไปมองหน้าพี่ชายที่กำลังนิ่งเพื่อรอฟังอย่างใจจดใจจ่อ
“ก็มา...”
พนิดาแกล้งพูดเว้นระยะอีกครั้ง พันนากับปิ่นปักแทบกลั้นใจรอฟัง
“เพิ่งมาเองจ้ะ ทำไมเหรอปิ่น” พนิดาแกล้งถาม
“เปล่าค่ะคุณหนู คุณหนูกลับมานานแล้วเหรอคะ ปิ่นไม่เห็นได้ยินเสียงรถเลย”
ปิ่นปักถามอย่างสงสัย ลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“ไม่นานจ้ะ”
พนิดาเดินไปดูอาหารที่พี่ชายจะทำกับปิ่นปัก
“พี่พัน น้องอยากกินแกงส้มยอดมะพร้าว ทำให้กินหน่อยสิคะ”
พนิดาเดินไปกอดแขนพี่ชายอย่างออดอ้อน
“เราเป็นผู้หญิง ความจริงต้องทำอาหารให้พี่กิน นี่พี่เป็นผู้ชายแท้ๆ กลับต้องมาทำอาหารให
