"กรี๊ดดดด...คุณการันต์ปล่อยหอมนะ"
การันต์อุ้มแก้มหอมพาดบ่าพามายังรถของเขา เขาเปิดประตูรถออกและวางเธอลงบนเบาะ
"อย่านะหอม ถ้าไม่อยากให้ผมจูบคุณ กลางลานจอดรถ"
แก้มหอมที่กำลังเตียมจะโวยวาย
รีบหุบปากชับ การันต์เดินอ้อมมาขึ้นรถและสตาร์ทเครื่องออกไป แก้มหอมนั้งหน้าบึ้งไม่พูดไม่จา
"นี้ไม่ใช่ทางไปคอนโดฉันนะคะ"
"ผมก็ไม่ได้จะไปคอนโดคุณ"
"แต่หอมจะไป ถ้าคุณไม่ไปส่งก็จอดให้หอมลงตรงนี้"
[เงียบ]
"คุณการันต์ หอมจะกลับห้องคุณได้ยินหอมไม"
เธอตะโกนใส่เขา
"เรามีเรื่องต้องคุยกัน"
การันต์พูดขึ้น
"แต่หอมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ"
"นี้มันไม่ใช้เวลางานคุณอย่ามาใช้อำนาจ
บังคับหอมนะ"
"ผมไม่ได้คุยกับคุณในฐานะเจ้านาย"
"ถ้างั้นคุณจอดรถให้หอม หอมจะลงตรงนี้"
"หอมคุณเป็นอะไร เราคุยกันก่อนได้ไม"
"หอมไม่ได้เป็นอะไร หอมก็มาของหอมดีๆ แล้วคุณจะมาบังคับให้หอมไปนอนคอนโดคุณทำไมค่ะ หอมไม่อยากไปนอนคอนโดคุณ"
"ก็ได้ง
