"ว่าแต่รถหอมละคะ"
"ผมให้เขาขับไปไว้คอนโดคุณแล้ว"
"อ่าว...แล้วหอมจะใช้รถยังไงค่ะ"
"คุณอยู่กับผมคุณต้องใช้รถด้วยหรอ"
"คุณการันต์หอมก็มีธุระมีเพื่อนที่จะต้องไปมาหากันบ่างสิค่ะ และที่สำคัญพรุ่งนี้วันจันทร์หอมยังไม่มีเสื้อผ้าใส่ไปทำงานเลยค่ะ"
"คุณเอารถผมไป"
"หอมนั้งรถไปเองดีกว่าค่ะ"
"เอารถผมไป เดี๋ยวผมทำมื้อค่ำไว้รอ"
พร้อมกับยื้นกุญแจรถ Sport ยี่ห้อหรูมาให้
"ไม่เอาหรอกค่ะเกิดรถท่านประธานเป็นไรขึ้นมาเงินเดือนหอมกี่ปีถึงจะใช้หนีพอ"
"คุณลืมไปหรือเปล่าว่าผมรวย"
"คุณรวยนี้ค่ะไม่ใช่หอมรวย ไม่เอาหรอกค่ะ"
เขาลุกขึ้นเดินเข้ามาหาเธอ แล้วจับ กุญแจรถยัดใส่มือเธอ
"ผมจะรอทานข้าวรีบกลับมาแล้วกัน"
พูดเสร็จเขาก็เดินเข้าครัวไป
"เฮ้ออ..ถ้ารถคุณเป็นรอยขีดข่วนขึ้นมาอย่าโทษหอมก็แล้วกัน"
เขาหันไปมองตามหลังเธอแล้วได้แต่ยิ้ม
"ยังไงคุณก็หนีผมไม่พ้นหรอก หึๆ"
2 ชัวโมงผ่านไป
แก้มหอมขับรถมาจอดประจำที
