“เธอโชคดีแค่ไหนแล้วที่ฉันเก็บเธอมาเลี้ยงดู ถ้าไม่ได้ฉันเธอคงเป็นอีตัวไปแล้วแววตา” “ค่ะคำก็อีตัวสองคำก็อีตัว ถ้าย้อนเวลาไปได้หนูก็จะเป็นอีตัวดีกว่าเป็นเด็กเสี่ยอีกค่ะ” “ถ้าไม่ได้ฉันเธอไม่ได้มายืนปากดีอยู่แบบนี้หรอกแววตา ป่านนี้คงแหกขาให้ตาแก่พุงพลุ้ยไปแล้ว ขอโทษเสี่ยมาซะดี ๆ แล้วเสี่ยจะอภัยให้กับความดื้อและเอาแต่ใจของเธอ” “ทำไมหนูต้องทำล่ะ หนูไม่ได้ผิดซะหน่อย เสี่ยนั่นแหละผิด” “ได้ถ้าพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้เธอก็ไปทำงานซะ” “ดี หนูก็อยากแหกขาให้คนอื่นเหมือนกัน เผื่อจะลีลาดีกว่าเสี่ย “เออดี อยากขายตัวโชว์นมโชว์ของของเธอให้คนอื่นดูก็เชิญ ไปแต่งตัวซะ” “ค่ะ หนูจะแต่งให้เซ็กซี่เลยค่ะเสี่ย” "เออดี....ฉันจะดูคนปากเก่งมันทำงาน"

“คอเธอเล็กจังนะสาวน้อย อยากรู้นักถ้าฉันบีบคอเธอ แล้วมันจะหักคามือฉันไหม" เธอ "นานา" สาวน้อยอายุ 18 ปี ถูกส่งเข้ามาทำงานในรังของมาเฟีย ตระกูลมาเฟียที่เลื่องชื่อและมีอิทธิพลที่สุดของเอเชีย ของ ฮอว์กิน ไวท์ เธอต้องปลอมตัวเข้ามาเป็นพนักงานในคลับ Red Rose มาเฟียนามว่า "ฟาริส" ที่ทุกคนรู้ในเรื่องของความโหด โฉด และความซาดิสม์ที่เขาฆ่าคนเป็นว่าเล่น เกิดไม่ถูกใจอะไรขึ้นมาเขาจะเรียกเข้ามาเล่น คำว่าเล่นของเขาคือ...การเห็นเลือดของอีกฝ่าย  ภารกิจของเธอเดิมพันด้วยชีวิตสองชีวิตคือเธอและพี่สาวที่โดนจับมาเป็นตัวประกัน  เธอต้องทำทุกอย่างเพื่อล้วงความลับเอาไปให้ฝ่ายศัตรู เพราะต้องการคำว่าอิสรภาพ และอยากเจอพี่สาวอีกครั้งในชีวิต เธอถึงยอมรับงานเสี่ยงตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่งานนี้กลับไม่ง่ายเลยจะเป็นยังไงมาร่วมลุ้นไปพร้อม ๆ กันนะคะ

"อย่ามาร้องไห้เล่นละครต่อหน้าฉัน ฉันไม่หลงกลเธออีกต่อไปแล้ว และนี่ค่าเสียเวลาและค่าตัวของเธอที่มอบครั้งแรกที่แสนระยำมาให้ฉัน" “ฝนขอโทษ” “เก็บคำขอโทษของเธอไว้เถอะ ขนเสื้อผ้าของเธอออกจากห้องของฉันไปซะ” ผู้หญิงแพศยา!!

"ไม่อยากลองเหรอ ไม่แน่เราได้กันฟาติมาอาจยกเลิกงานหมั้นของเราก็ได้นะคะ" เธอพยายามหลอกล่อหลายวิธีทางเพื่อให้เขานั้นมาติดกับ อีกแค่นิดเดียวเขาก็ไม่สามารถหนีเธอไปไหนได้แล้ว “เธอพูดแล้วนะ” “ค่ะ ฟาติมาพูดจริง เพราะถ้าฟาติมาเบื่อฟาติมาก็ไม่กินซ้ำ” เธอขยิบตาบอกเขาและหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นแววตาของชายหนุ่มสั่นไหวเล็กน้อย “พูดแล้วห้ามคืนคำ และห้ามเรียกร้องอะไรเด็ดขาด” เสียงเข้มกำชับและมองใบหน้าสวยที่พยักหน้ารับหงึกหงัก “สัญญาfh;pลูกผู้หญิง ถ้าฟาติมาได้พี่แล้วฟาติมาจะเลิกยุ่งกับพี่ทันทีค่ะ”

ยิ่งยาก ยิ่งชอบ ยิ่งเย็นชา มันยิ่งเร้าใจ ยิ่งยาก ยิ่งยากได้ ยิ่งเล่นตัว ยิ่งชอบเข้าหา

เธอเป็นเพียงแค่เครื่องผลิตทายาท ที่เขาจะเรียกให้เธออ้าขาให้ตอนไหนก็ได้ เพราะเขานั้นจ่ายเงินเพื่อให้เธอสนอง เขาคือเจ้านายส่วนเธอเป็นได้เพียงลูกจ้างที่พร้อมจะอ้าขาให้เขาได้ทุกเมื่อก็เท่านั้น ***เบนจามิน แมนเนอร์ โดนพ่อยื่นคำขาดถ้าภายในสองเดือนนี้เขายังไม่แต่งงานทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลแมนเนอร์พ่อของเขาจะยกให้กับมูลนิธิบ้านเด็กกำพร้าทั้งหมด ดังนั้นเขาไม่มีทางเลือกเลยไปเลือกใช้บริการเมียเช่า และใส่ข้อตกลงเพิ่มเติมคือเธอต้องตั้งท้องมีทายาทให้กับเขา ทันทีที่ทายาทของเขาลืมตาดูโลกเมื่อนั้นภรรยาปลอม ๆ ก็ต้องเซ็นใบหย่าและจากไปด้วยเงินก้อนโตที่เขาได้ร่างสัญญาเอาไว้ก่อนที่จะตกลงแต่งงานกัน

“เด็กดี มีลูกให้ฉัน แล้วฉันจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระอีกครั้ง” ************************************************ เธอเข้าหาเขาด้วยความรัก แต่...อีกคนกลับเข้าหาเธอด้วยความแค้น เมื่อเขาร้ายมาเธอพร้อมที่จะร้ายกลับร้อยเท่าพันเท่าให้มันสาสม ******************************************** “ปล่อยมิลาไปเถอะ ขอร้องล่ะ” “ปล่อยให้โง่สิ เธอไม่รู้หรอกว่าครอบครัวเธอทำระยำต่ำช้ากับครอบครัวฉันขนาดไหน” ร่างสูงแสยะยิ้มและจับคางเล็กบีบแน่น “มิลาไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น มิลาไม่รู้เรื่องอะไรจริง ๆ และมิลาไม่ใช่ลูกของเขา” “อย่ามาหลอกฉันให้ยาก ถ้าเธอไม่ใช่ลูกมันแล้วมันจะรักจะหวงแหนเธอทำไม” เสียงเข้มเอ่ยออกมาด้วยโทสะและผลักใบหน้าเรียวออกอย่างรู้สึกสะอิดสะเอียนที่ได้เตะต้องเธอ “มิลาพูดจริง ๆ มิลาไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น ฮือ” เธอคลานเข่าเข้ามากอดขายาวแน่น เพราะเธอกลัวที่เขาจะทำร้ายเธอเหมือนที่เธอเห็นเขาพึ่งฆ่าใครบางคนไปตอนที่เธอรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา “สายไปแล้วล่ะ” เสียงเหี้ยมเกรียมเอ่ยบอกและแสยะยิ้มใส่ใบหน้าสวยอย่างมาดร้าย และเข้ามากระชากชุดเดรสบางเบาขาดวิ่นติดมือ “กรี๊ดดด โทมัสอย่าทำมิลา ได้โปรด อย่าทำ”

เขาเป็นสามี แต่เหมือนเป็นคนที่เธอไม่เคยรู้จัก ชีวิตแต่งงาน 5 ปี เหมือนเป็นเพียงแค่เศษตัวเลขที่นับวันรอหย่า ********************************* กวินมีเมียน้อยทั้ง ๆ ที่มีลลิตาเป็นภรรยาอยู่แล้ว ทั้งคู่แต่งงานกันได้ 5 ปี แต่ฝ่ายชายกลับเปลี่ยนไป เขามีผู้หญิงคนอื่น ๆ อยู่ตลอด  ลลิตาจับได้แต่ก็ยอมให้อภัยเพราะรัก เธอยังคงรักเขา เขาคนนั้นที่เป็นสามี สามีผู้ไม่เคยรักเธอแม้แต่สักเศษเสี้ยวหนึ่งของผู้หญิงที่เขาแอบเอาไว้

ชิเอล เทย์เลอร์ คืนหนึ่งเขาเที่ยวผับกับเพื่อนปกติ แต่บังเอิญเจอแม่กุหลาบสาวแสนสวยคนหนึ่งที่นามว่า โรสริน เดชะวงค์ษา หรือ โรส เสือผู้หญิงอย่างเขาเจออาหารชั้นเลิศแบบนี้มีเหรอที่เขาจะปล่อยให้เธอหลุดมือ แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นไปตามหวัง เมื่อทั้งหยอดทั้งเกี้ยวเธอสารพัดแต่โรสรินก็ไม่มีท่าทีสนใจ แถมเรียกเขาว่าเด็กน้อย บอกอีก 2 ปี ค่อยมาจีบเธอใหม่ เสือผู้หญิงแบบเขามันรู้สึกน้อยหน้า จึงตั้งปะกาศิตว่าครบ 2 ปี เมื่อไรเขาจะมาคิดบัญชีทบต้นทบดอกกับเธอ เขาจะทำให้เธอร้องอ้อนวอนครวญครางใต้ร่างของเขาให้จงได้

"เธอไม่มีสิทธิ์เลือกได้อยู่แล้วโมริ" "ทำไมพวกคุณต้องบังคับโมริด้วย" "เพราะเธอเป็นสมบัติของพวกฉันไงล่ะ" "ถ้าเธอเลือกไม่ได้ว่าชอบใครมากกว่ากัน งั้นก็รับแรงกระแทกจากพวกฉันสองคนก็แล้วกัน"

"เธอ" ยื่นข้อเสนอให้เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอให้เป็นคู่นอน แต่มีข้อแม้ห้ามหลงรักอีกฝ่ายเด็ดขาด "เขา" ชายหนุ่มขี้เล่นมีเสน่ห์แพรวพราว รักสนุกไม่ผูกพันธ์ เขาเต็มใจรับข้อเสนออย่างง่ายดาย เพราะเป็นคนนิสัยเจ้าชู้อยู่แล้ว การ์ตูน อายุ 26 ปี ลูกครึ่งไทย อังกฤษ เธอมีใบหน้าดั่งเทพเจ้าประทานมาให้ สวยและมีเสน่ห์ เป็นคนมั่นใจตัวเอง ร่าเริง และยึดมั่นหลักการของตัวเอง ไม่ชอบให้ใครมาบ่งการชีวิต "นายผิดสัญญา ถือว่าเรื่องของเราเป็นโมฆะช่วยลืมมันไปด้วย" เรย์ อายุ 26 ปี ลูกครึ่งไทย อังกฤษ เขามีใบหน้าที่หล่อเหลาต่างเป็นที่หมายปองของหญิงสาว มีนิสัยขี้เล่นแพรวพราวเป็นเสน่ห์ แต่มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นกับเขา ที่แตกหักกับเพื่อนสาวคนสนิทนิสัยเขาก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง อยากรู้ว่าเปลี่ยนไปอย่างไรโปรดติดตามไปพร้อมกัน ๆ นะคะ

หลุยส์ - หนุ่มลูกครึ่งไทย ฝรั่งเศส อายุ 28 ปี สูง 187 หนุ่มหล่อนิสัยเจ้าชู้ เจ้าของธุรกิจท่าเรือเดเนสขนส่งขนาดใหญ่แนวหน้าของประเทศ แพรวา/แพรวา หญิงไทย อายุ 24 สูง 170 นางแบบสาวสวยดาวรุ่ง สวยหุ่นดี ไม่ยอมคน ใครดีมาดีกลับ ใครร้ายมาร้ายกลับเป็นพันเท่า "เธอมาทำไม" "คุณป้าให้มาตามพี่กลับบ้าน" "เป็นแม่ฉันอีกคนรึไง ไสหัวกลับไปซะ"

เป็นได้แค่คนในความลับ ถึงแม้จะรักเขามากก็ตาม ก็เป็นได้แค่คนในความลับของเขาตลอดไป เมื่อพิมดาวตอนอายุ 20 ปี โดนป้าแท้ ๆ จับมาขายที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง ฟาโรห์หนุ่มลูกครึ่งเมื่อได้เห็นก็ถูกชะตาและได้ทำการช่วยเหลือ โดยมีข้อแลกเปลี่ยนให้เธอเป็นเมียเก็บของเขา ติดตามได้ใน Secret Love เมียลับของนายมาเฟีย

หยิ่งนักใช่ไหม หยิ่งให้ได้ตลอดล่ะ เพราะฉันจะปราบนายเอง

นายเอาฉันมาเดิมพันเหรอ ใช่....ฉันไม่คิดว่าจะแพ้มัน นายมันบ้า....เคยแคร์ฉันบ้างไหม ฉันขอโทษ