“อดีตกูเคยชอบมัน แต่ปัจจุบันกูรักมึง…” อดีตที่ขมขื่นทำให้พ่อครูอย่างเขาไม่อยากมีรักครั้งใหม่ อยากครองตน อยู่ในศีลในธรรม แต่พอวันหนึ่งได้เจอเธอ คนที่ทำลายกำแพงที่สร้างไว้จนพังทลาย เขาก็ไม่คิดจะปันใจให้ใครอีก จะรักและเทิดทูนแต่เธอเพียงคนเดียว แต่แล้ว...ในวันที่รักครั้งใหม่กำลังจะไปได้สวย เธอคนนั้นดันกลับมา...

แค่อยากลองจิ้มสักที แต่ดันพลาดท่าเสียทีท้องกับผู้ชายที่วันไนต์สแตนด์ พีอาร์สาวสวยผู้สู้ชีวิต หลังจากพ่อเสียไปตั้งแต่เด็ก แม่ก็มาจากไปตอนเธอเพิ่งเรียนจบมัธยมปลาย ทำให้นับหนึ่งต้องสู้ชีวิตเพียงลำพังเพื่อให้ตัวเองอยู่รอด แต่แล้ววันหนึ่งขณะชีวิตกำลังดี หน้าที่การงานกำลังไปได้สวย ก็ไม่คิดว่าชีวิตในวัยรุ่นที่อยากรู้อยากลอง จะจบลงอย่างง่ายดายเพียงแค่ค่ำคืนเดียว เมื่อเธอดันพลาดท้องกับผู้ชายที่วันไนต์สแตนด์...

ถ้าปอบจะสวยขนาดนี้ กูยอมให้กิน 'ตับ' เลย สลันอัน ช๊อบอัน โฮบบายมันบาน ยุมรัวแต่อัน เจิ๊ดเกิดระเบ๊าะอัน คลูนเกิดระเบ๊าะอัน สันลอบสันแลงระเบ๊าะอัน เสน่หาแตคลูนอันพอง หมู่บ้านที่สงบสุขมาตลอดสามสิบปี แต่พอเธอกับแม่ย่างกรายเข้ามา ก็มีเรื่องราวผิดแปลกเกิดขึ้นมากมาย...

ลูกเขยกำลังจะเกิด แต่โดนพ่อตาคุมกำเนิดซะงั้น เห็นกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่คิดว่าเธอจะเด็ดขนาดนี้... จากคำหยอดในวันนั้น “ก็คิดว่าสาวที่ไหน ว่าจะจีบสักหน่อย” “ทำไม เป็นหนูแล้วพี่ไม่กล้าจีบหรือไง?” “กล้าอยู่ แต่ย่านอีหล่าหลงอ้ายจนโงหัวบ่ขึ้นนี่แหล่ว กะสิยากอ้ายอีก” (กล้าสิ แต่กลัวพลอยหลงพี่จนโงหัวไม่ขึ้นนี่สิ เดี๋ยวก็ลำบากพี่อีก) “ขี้โม้ ถ้าพี่มั่นใจขนาดนั้น ก็รีบมาทำให้หนูหลงหน่อย หนูอยากโงหัวไม่ขึ้นแล้ว” “อย่าท้านะ” “จักเทื่อแหน่ คาแต่เว้าอยู่หั่นล่ะ” (สักที มัวแต่พูดอยู่นั่นแหละ) สู่ลูกล่อลูกชนในวันนี้ “น่ารักขนาดนี้ ไม่มีใครมาจีบเลยเหรอ?” “มี แต่หนูไม่ชอบ” “ไม่ชอบผู้ชายคนอื่น แต่ชอบพี่ใช่ไหม?”

แต่งเมียคนเดียวก็ปวดหัวจะแย่ นี่แถมผีเจ้ากรรมนายเวรมาอีกทั้งคณะ...หัวจะปวด หนึ่งคนอดีตเคยรักมาก ปัจจุบันยังคงรักเช่นเดิม ส่วนอีกคนอดีตเคยผูกพัน แต่ปัจจุบันกลับกลายเป็นคนไม่มีหัวใจ... เขาเอาแต่ปฏิเสธที่จะแต่งงานกับผู้หญิงที่แม่เลือกให้ โดยไม่รู้เลยว่า... ผู้หญิงที่เขาคอยปฏิเสธอยู่นั้น คือคนที่เขารักมากในอดีตชาติ...

ละทางโลก เข้าทางธรรมมาหลายปี แต่กลับแพ้ทางเด็ก... ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งที่เคยสงบสุข แต่แล้ววันหนึ่งก็มีชาวบ้านล้มตายติดต่อกัน... จนรับรู้ว่าเป็นฝีมือของผีปอบ... ชาวบ้านจึงเชิญหมอธรรมหนุ่มไปทำพิธีกำจัดให้สิ้นซาก แต่ทว่า...ก็ยังไม่ได้ทำพิธีเพราะปอบตัวนั้นมันกัดกินร่างแล้วหนีไปได้ แล้วอย่างนี้หมอธรรมจะทำอย่างไรต่อ จะช่วยชาวบ้านของตนได้หรือไม่...

เพียงเพราะอยากให้คนรักเก่าที่เคยทิ้งไปกลับมารักจนหัวปักหัวปำเขาจึงใช้วิธีสกปรกเพื่อแก้แค้นเธอ “ถ้ากลับมารักดี ๆ ไม่ได้ ก็ทำของใส่แม่งเลย”

เธอตกระกำลำบาก ต้องพบเจอกับวิบากกรรมที่พ่อแม่กระทำไว้...แต่ด้วยบุญยังมีทำให้ได้พบเจอกับครอบครัวผู้มีเมตตา...

"เงินอ้ายบ่หนา วาสนาสิได้ครอบครองอีหล่าคงบ่ถึง" (เงินพี่ไม่เยอะ วาสนาจะได้ครอบครองน้องคงไม่ได้)

เฮียอยาก ‘เอา’ หนูจะตายอยู่แล้ว...

ถ้าได้กอด สัญญาว่าจะกอดจนกว่าเธอจะ ‘คราง’

“คิดจะมาจีบฉัน ระวังร้องเป็นหมาเอ๋งๆกลับไปนะ”

อ่าส์~ เดินขาถ่างขนาดนี้เด็กเนิร์ดอะไรก่อนวะ?

อย่าเล่นมากเดี๋ยวกูก็ \'เอา\' มึงจริงๆเลยแม่ง

"กูไม่ได้คิดอะไร ก็แค่น้องเพื่อนเปล่าวะ..."

อยากได้ท่าไหน ก็คลานมาหาฉัน...

“สาธุ! ถ้าได้พ่อหมอสักครั้ง อีลออจะบวชให้เลย” เพราะต้องการบางอย่างเธอจึงใช้แผนการอ่อยเขาเชิงธุรกิจ เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ... เขาคือหมอไสยประจำหมู่บ้านทับช้าง ผู้ที่เพียบพร้อมทุกอย่าง ไม่ว่าจะฐานะและหน้าตา มีทรัพย์สินและที่ดินหลายร้อยไร่ที่ใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด จนเป็นที่หมายปองของสาวน้อยสาวใหญ่หลายคนอยากได้เขาเป็นคู่ครอง แต่ยกเว้นเธอเพียงคนเดียว... หญิงสาวใบหน้าจิ้มลิ้ม นิสัยน่ารักสดใสและร่าเริง ใครเห็นเป็นต้องหลงใหล... ...แต่ยกเว้นเขาเพียงคนเดียว ที่เธอทั้งอ่อยทั้งออดอ้อนและเอาอกเอาใจ จนเหลือเพียงให้เขา 'เอา' แต่เขาก็ยังไม่สนใจเธอ...

จิตติ จิตตัง จิตตะ พันธนะ จิตของ…จงมา