“แปลกนะที่บอสมาที่นี่” เอสเตอร์ถามด้วยความสงสัย เมื่อเดินขึ้นมายังชั้น 2 เขานั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงกันข้ามกับลาเดล โดยที่ไม่ลืมจะดึงฉันให้นั่งลงข้างกัน
ลาเดลไม่ได้สนใจคำถามของเอสเตอร์แล้วยังไม่มองมาที่เราทั้งคู่เลยแม้แต่นิดเดียว เขาเอาแต่สนใจโทรศัพท์ในมือ เหมือนกำลังพิมพ์ข้อความโต้ตอบกลับใคร
“มิกุอยากดื่มอะไร” เมื่อคู่สนทนาไม่สนใจคำถาม เอสเตอร์ก็ไม่เซ้าซี้มากความ เขาเลือกที่จะหันมาให้ความสนใจฉันแทน
“อะไรก็ได้”
“ถามจริงคอแข็งขนาดไหนเนี่ย”
“ก็ได้เรื่อย ๆ นะ”
“อยากพาไปดื่มด้วยที่บ้านเลย จะเรื่อย ๆ จริงหรือเปล่า” คำพูดเหมือนพูดเล่น แต่สายตานี่ไม่ได้เล่นเลยนะ
“ก็พาไปสิ” เพราะยังไงฉันก็ไม่มีใคร แล้วดูเอสเตอร์ก็เหมือนจะไม่มีใครเช่นกัน
“พูดแล้วนะ”
“อื้อ เมื่อไหร่ดี” ริมฝีปากแดงยกยิ้มท้าทาย
“หยุดจีบกันก่อน ถามหน่อยเถอะไปตกหลุมเอสได้ไง” เสียงผู้ชายคนที่แซวเราทั้งคู่ครั้งแรก ดังขึ้นก่
