สถานบันเทิงใหญ่ใจกลางเมืองในเวลาเกือบเที่ยงคืน ผู้คนมากหน้าหลายตาต่างดื่มด่ำกับความสนุกสนานและเคลิบเคลิ้มไปกับรสของแอลกอฮอล์ที่ดื่มกินเข้าไป บ้างก็ออกไปยืดเส้นยืดสาย บ้างก็นั่งขยับตัวไปตามเสียงเพลงที่เปิดดังกระหึ่มไปทั่วร้าน บ้างก็นั่งดื่มด่ำมองดูบรรยากาศสนุกสนานรอบๆ ร้าน
ทว่าหญิงสาวที่นั่งอยู่ชั้นสองของร้านที่เปิดเป็นลานโล่งกำลังนั่งดื่มเหล้าเคล้าน้ำตา ปล่อยใจให้ล่องลอยไปในสายลมที่พัดผ่านโชยมาเบาๆ ยิ่งจังหวะเพลงที่เปลี่ยนจากเร้าใจมาเป็นเพลงเศร้า ยิ่งทำให้หญิงสาวที่นั่งดื่มมาตั้งแต่หัวค่ำแอลกอฮอล์กำลังออกฤทธิ์ถึงกับปล่อยโฮออกมาเสียงดังอย่างไม่อายใคร
“ฮื่อ...เสียใจ อกหักโว้ย” ร้องตะโกนออกมาเสียงดังก่อนจะฟุบหน้าลงกับแขนของตัวเองที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ได้สนใจใครทั้งนั้นว่าจะมองเธอยังไง เพราะตอนนี้เธอเสียใจ เสียใจเกินกว่าจะสนใจใครอีก
ไม่สนใจแม้กระทั่งมีใครบางคนกำลังเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ข้างโต๊
