ดวงอาทิตย์เริ่มเคลื่อนตัวขึ้นสู่เส้นขอบฟ้า ทุกชีวิตบนโลกต่างพากันตื่นขึ้นมาเพื่อประกอบกิจกรรมของตัวเองเหมือนอย่างเช่นเคยทุกวัน แม้กระทั่งสัตว์ก็ต่างพากันออกจากรังที่พักเพื่อหาอาหารมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ทุกอย่างบนโลกใบนี้ยังคงขับเคลื่อนไปตามวัฏจักรของมันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
เสียงของกระดิ่งที่ถูกลมพัดอยู่บนยอดช่อฟ้าของโบสถ์ภายในวัดดังขึ้นแผ่วเบาลอยมาตามลมที่พัดโชยในช่วงเช้า พระภิกษุต่างพากันทยอยออกจากวัดเพื่อบิณฑบาตตามชุมชนที่อยู่ใกล้เคียง
เช่นเดียวกับพระภิกษุที่เพิ่งอุปสมบทเข้าสู่ใต้ร่มกาสาวพัสตร์ได้ไม่นานก็ออกเดินบิณฑบาตด้วยท่าทางสำรวม พระธรรมที่ได้ศึกษาทำให้ความคิดความอ่านค่อยๆ เปลี่ยนใจ เริ่มเข้าใจสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัวมากขึ้น โดยเฉพาะการเวียนว่ายตายเกิด การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ทุกคนคนล้วนแต่ต้องพบเจอไม่สามารถหนีพ้น อยู่ที่ว่าบุญกรรมที่ทำมาทั้งในชาตินี้และชาติที่แล้ว
“นิมนต์ค่ะ” นางสายธ
