เวลา 20.00 น. ณ บ้านหมอธาวิน
บ้านพี่หมอที่เคยสงบเงียบบัดนี้กลับกลายเป็นสวนสนุกของไอ้พวกลิงจ๋อไปแล้ว ฉันรู้สึกว่าตัวเองคิดผิดมากที่ย้ายพวกบ้าพลังเหล่านี้มาบ้านพี่หมอ ดูสิเผลอแป๊บเดียวพวกมันก็วิ่งวุ่นไปทั้งบ้านแล้ว
หัวจะปวดโว๊ย!!
“เป็นไรวะริน แล้วนี่คอไปโดนอะไรมา”
ตาดีเสียจริงฉันอุตห์ส่าเอารองพื้นกลบรอยฟันของพี่หมอแล้วนะ
“หมากัด”
“หมาหรือหมอเอาดีๆ”
“หมอ”
“วร๊าย โดนเข็มหมอฉีดมาแล้วสิท่า เป็นไงบ้างแซ่บป๊ะ”
“เปรี้ยวจี๊ดจ๊าดจนเจ็บไปถึงกระดองใจเลย”
“โหยๆไม่เบานี่หว่า พี่หมอแม่งร้ายว่ะ”
ร้ายจริงฉันไม่เถียง ตอนนี้ฉันกลับไปมองพี่หมอเป็นคนติ๋มๆไม่ได้อีกต่อไป เขามันหมาป่าหนุ่มหุ้มหนังแกะชัดๆ
“ว่าแกเถอะสรุป...” ฉันหันแลซ้ายแลขวาก่อนจะยื่นหน้าไปกระซิบข้างหูลอตเต้
“เรื่องที่พี่แคชเชียร์ท้องตกลงว่ายังไง”
“ก็ไม่ว่ายังไง ก็ท้องจริงๆ”
“ห้ะ!”
ไอ้เต้รีบเอามืออุดปากพลันลากแขนฉันออกมาหน้าบ้าน
“
