พี่หมอค่อยๆ ถอนใบหน้าและนิ้วมือทั้งสามออกช้าๆ จากนั้นก็ใช้หลังมือปาดริมฝีปากตัวเอง ซึ่งเห็นแล้วมันก็ทำให้พวงแก้มทั้งสองข้างของฉันร้อนผ่าวขึ้นมาทันที
จะไม่ให้เขินได้ไงล่ะตอนนี้ทั้งใบหน้าและนิ้วมือของพี่หมอต่างเลอะเฉอะแฉะไปด้วยเมือกใสที่ไหลออกจากร่างกายฉัน และตอนนี้พี่หมอยังใช้ปลายลิ้นเลียก้านนิ้วของตัวเองต่อหน้าฉันอีก
คนบ้า! ทำอะไรของเขาเนี่ย
“เป็นอะไรคะ ทำไมหน้าแดงขนาดนั้นล่ะ”
“พี่หมอจะเลียทำไมคะ คะ แค่เมื่อกี้ก็น่าจะพอแล้วมั้ง...” ฉันผ่อนเสียงช่วงท้ายอย่างเขินอาย
เมื่อกี้ยังร้องขอเขาอย่างไม่นึกเขินอาย มาทำตัวกระมิดกระเมี้ยนตอนนี้เขาจะหาว่าฉันเสแสร้งไหมเนี่ย
ฉันตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเอง จนมารู้ตัวอีกทีริมฝีปากฉันก็ถูกพี่หมอยึดครองไปอีกแล้ว แต่เผลอไผลไปกับรสจูบแสนหวานได้ไม่นานความรู้สึกอื่นก็เริ่มเข้ามาแทนที่
“พะ พี่หมอ หนูเจ็บ อื้อ!”
ก่อนหน้านี้แค่สามนิ้วฉันก็รู้สึกไม่ไหวแล้ว
