ฉันนอนงีบในรถมาตลอดทางด้วยความเหนื่อยล้า กระทั่งรู้สึกเหมือนถูกสะกิดที่ต้นแขนเบาๆ ถึงได้รู้สึกตัว เมื่อลืมตาขึ้นก็พบว่าตอนนี้รถที่ฉันนั่งมาได้จอดสนิทแล้ว หันไปมองทางด้านคนขับก็เห็นพี่หมอกำลังนั่งมองหน้าฉันแล้วอมยิ้ม
“เหนื่อยมากเลยสิท่า หลับปุ๋ยเชียว” พี่หมอดึงแก้มฉันเบาๆ
และไม่รู้ทำไมพอได้เห็นหน้าพี่หมอแล้ว ฉันก็อยากเป็นเด็กขึ้นมาทุกที ฉันอ้าแขนเบะปากออดอ้อนพร้อมกับโน้มตัวเข้าไปกอดเขา ซึ่งพี่หมอเองก็กอดตอบอย่างรวดเร็ว ฝ่ามืออุ่นลูบหลังฉันอย่างแผ่วเบา
“กอดพี่หมอแล้วรู้สึกดีจัง”
“ขี้อ้อนเหมือนกันนะเนี่ย”
“เฉพาะกับพี่หมอหรอกค่ะ”
“ก็ลองไปอ้อนคนอื่นดูสิคะ”
แม้จะใช้น้ำเสียงนุ่มทุ้มปกติแต่ประโยคนี้กลับทำให้ฉันเสียวสันหลังวูบขึ้นมาทันที
ฉันผละออกจากร่างพี่หมอเล็กน้อย ก่อนจะใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างประคองใบหน้าหล่อพลันลูบข้างแก้มเขาเบาๆ
“วันนี้พี่หมอนอนกับหนูไหม”
“หือ”
“ไม่ได้คิดจะทำอะไรนะคะ
