ดาวประคองร่างเทวาที่สะบักสะบอมไปนั่งที่โซฟาก่อนจะไปเอาอุปกรณ์ทำแผลในห้องมาทำแผลให้เขา
“นายไปฟัดกับหมาที่ไหนมา ถึงได้เละขนาดนี้”
ดาวถามตอนที่เริ่มลงมือทำแผลให้เขาอย่างเบามือ เทวาแอบมองเธอเงียบ ๆ และลอบยิ้มออกมา ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกันเธอยังแสดงออกว่าห่วงเขาขนาดนี้ เป็นผู้หญิงที่น่าสนใจจริง ๆ
“ไปอัดคนที่ทำเพื่อนเธอไง”
“อะไรนะ?”
แล้วเทวาก็เล่าให้ฟังว่าเขาไปทำอะไรกับใครมา ดาวนั่งฟังพร้อมกับทำแผลให้เขาไปด้วย เธอทำเบามากเบาจนเขาไม่รู้สึกเจ็บเลย
“เสร็จแล้ว กลับไปได้แล้ว”
พอทำแผลเสร็จเธอก็เอ่ยปากไล่เขาทันทีอยู่กันสองต่อสองแบบนี้มันสุ่มเสี่ยงมาก
“กลับไม่ได้ แม่ฉันสั่งกักบริเวณแต่ฉันหนีมา~”
“นายว่ายังไงนะ”
“เธอได้ยินไม่ผิดหรอก”
แม่ของเขารู้เรื่องที่ทั้งสามคนออกไปถล่มศัตรูแล้วและทุกคนโดนไล่ออกมานอนนอกบ้าน เขาเลยให้เร็นแอบเตรียมรถมารับ ตอนเช้าค่อยเนียนกลับไปนอนที่บ้านเหมือนเดิม
“ละ แล้วคอนโดนายล่ะ”
เธอถามด้วยเสียงตะกุกตะกัก
“แม่ฉันให้คนมาเฝ้าแล้ว”
ดาวนั่งนิ่งอย่างใช้ความคิด ก่อนจะเบิกตากว้าง
“ยะ อย่าบอกนะ ว่านาย....”
“ใช่ ฉันขอค้างด้วยนะ”
“ไม่ได้!”
ดาวรีบปฏิเสธทันที เรื่องอะไรจะยอมให้เขามาค้างห้องเธอ บ้าไปแล้วหรือไงกัน
“แล้วจะให้ทำไง ฉันไม่ได้พกอะไรมาสักอย่างขอค้างด้วยหน่อยน่า”
“นายจะบ้าเหรอ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะนายจะมาค้างที่นี่ไม่ได้”
“ไม่รู้ล่ะ ฉันเจ็บแผล ขยับไม่ได้เลยเนี่ย”
พูดเสร็จคนหน้ามึนก็ทิ้งหัวลงหนุนตักเธอแบบไม่ทันตั้งตัว จนเธอลุกหนีไปไหนไม่ได้
“นี่! นายลุกออกไปเลยนะ!”
“เงียบน่า ฉันจะนอน ไม่สงสารฉันหน่อยเหรอเจ็บไปทั้งตัวเลยนะ”
ร่างสูงหลับตาลงไม่สนใจเสียงบ่นกระปอดกระแปดของดาวเลยสักนิด สุดท้ายดาวก็ต้องยอมนั่งเป็นหมอนให้เขาหนุน
“ทำไมนายถึงต้องมาวุ่นวายกับฉันด้วย”
ดาวถามเทวาที่นอนหลับตาพริ้มอยู่
“เธอสวยมั้ง ไม่รู้เหมือนกัน”
“คนสวยมีเยอะแยะ....”
“แต่สวยแล้วแปลกแบบเธอหายากนะ”
“นายหลอกด่าฉันเหรอ นี่!ตื่นมาคุยกันก่อนสิ!”
เทวาผล็อยหลับไปแล้วเหลือแต่ดาวที่นั่งเซ็งอยู่ เธอก้มมองใบหน้าคมของเขาอยู่นานสองนาน เวลาหลับแบบนี้ก็น่ารักดีดูไม่มีพิษไม่มีภัยอะไร ต่างกับตอนตื่นราวฟ้ากับเหวเลยล่ะ
ลมหายใจเขาสม่ำเสมอบ่งบอกให้รู้ว่าเขาคงเพลียจริง ๆ ดาวยกมือลูบผมเขาอย่างลืมตัว
“ถ้านายไม่ใช่พวกแบล็คดรากอนก็คงดี”
ดาวพึมพำออกมาเบา ๆ แล้วปล่อยให้เขานอนต่อไป ดาวนั่งเหม่อครุ่นคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในช่วงนี้ เธอมีลางสังหรณ์ว่าเรื่องวุ่นวายต่าง ๆ กำลังจะตามมาจากการที่ได้รู้จักเขา
ไม่นานความเหนื่อยล้าที่สะสมมาทั้งวันก็ทำให้เธอเผลอหลับไปอีกคน
เทวาลืมตาขึ้นช้า ๆ เขาได้ยินสิ่งที่เธอพูด เธอรู้ได้ยังไงกันว่าเขาเป็นคนของแบล็คดรากอน เท่าที่จำได้เขาไม่เคยบอกเธอเลย แถมที่บอกว่า ‘ถ้าไม่ใช่พวกแบล็คดรากอนก็คงดี’ มันหมายความว่าอะไรกันแน่? เธอปิดบังอะไรไว้?
สงสัยอาจจะต้องสืบเรื่องเธอเพิ่มอีกหน่อยแล้วสิ
เทวานอนครุ่นคิดอยู่บนตักของหญิงสาว สายตาจับจ้องไปที่ใบหน้าหวานที่หลับใหลอยู่ เขาทำท่าจะขยับตัวลุกขึ้นพาเธอไปนอนดี ๆ ทว่าแค่ขยับเพียงนิดเดียวเธอก็ตื่นขึ้นมาซะแล้ว
“อืมม ตื่นแล้วเหรอ”
“ใช่ ขอบคุณที่ให้นอนตักนะ”
“กลับไปได้แล้ว”
“ทำไมรีบไล่จัง ยังไม่เช้าเลย”
ดาวขยี้ตาหาวหวอด ๆ เธอง่วงจะตายอยู่แล้วเขาก็ยังกวนเธอไม่หยุด
“งั้นนอนมันตรงนี้ล่ะ ฉันง่วง”
พูดเสร็จเธอก็หลับตานอนต่อทั้ง ๆ ที่นั่งอยู่นั่นล่ะ เทวาถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออกไปเลย เขาตัดสินใจลุกขึ้นจากตักเธอแล้วประคองเธอลงนอนดี ๆ
ดาวขยับตัวเล็กน้อยแล้วหลับต่อ ตาคู่สวยหลับตาพริ้ม ริมฝีปากบางเผยอเล็กน้อย
เธอช่างไม่ระวังตัวเอาซะเลย เป็นผู้หญิงตัวคนเดียวแท้ ๆ ถ้าเกิดว่าเขาฉวยโอกาสขึ้นมาจะทำไงกัน
เทวาไม่รู้ตัวเลยว่านั่งเหม่อมองเธอนานแค่ไหน ปากหนาเผยยิ้มออกมาช้า ๆ แม้แต่เวลาหลับเธอก็ยังคงน่ารักไม่ต่างกับตอนตื่น
แถมยังน่าจูบ....
เหมือนปากจะไปไวกว่าความคิด เขาไม่รู้ตัวเลยตอนที่ตัวเองโน้มตัวไปประทับจูบเธอ มันช่างเย้ายวนจนเขาอดใจไม่ไหว ดาวลืมตาโพล่งเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกรุกล้ำ ทว่าสายไปแล้ว มือหนาเอื้อมไปรั้งท้ายทอยบังคับให้เธอรับจูบนั้นอย่างไม่ทันตั้งตัว
เขาบดเบียดริมฝีปากบางอย่างหิวกระหาย ไล้ลิ้นหนาเบาๆ ตามรอยแยกก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปทักทาย
ในหัวดาวอื้ออึงไปหมดสติพลันกระจัดกระจายไปคนล่ะทิศล่ะทาง เธอมึนเมาไปกับรสจูบที่เขามอบให้อย่างง่ายดาย
ใบหน้าสวยเอียงคอเล็กน้อยเพื่อให้เขาสัมผัสได้มากขึ้น วงแขนเรียวยกขึ้นคล้องคอเขาอย่างลืมตัว
ลมหายใจของทั้งคู่หอบกระชั้น มือหนาเริ่มเคลื่อนไปตามกายสาวช้า ๆ ก่อนจะสัมผัสกับอกอวบ มันเต็มไม้เต็มมือจนเขาอดเล่นกับมันไม่ได้
ดาวสะท้านไปทั้งร่างราวกับมีกระแสไฟวิ่งผ่าน เธอไม่ได้ใส่บราเพราะเตรียมจะเข้านอนอยู่แล้ว มันยิ่งง่ายต่อการสัมผัส
“อื้อ~ พะ พอแล้ว”
เธอถอนจูบออกแล้วพยายามร้องห้ามด้วยเสียงพร่า แขนขาเธอไร้เรี่ยวแรงจะต่อกรกับเขา
“ทำไมล่ะ เธอไม่ชอบเหรอ”
เทวากระซิบแล้วขบเม้มติ่งหูเบา ๆ จมูกโด่งซุกไซ้ตามลำคอขาว ๆ แอบขบเม้มเบา ๆ จนเกิดรอยแดง
“อื้ออ อย่า~”
มันเป็นการห้ามที่ไร้ซึ่งความหนักแน่นโดยสิ้นเชิง เทวาปลดกระดุมออกไปช้า ๆ โดยที่เธอไม่รู้ตัวจนเขาก้มลงไปดูดดึงมันนั่นล่ะ เธอถึงได้มีสติกลับมา
“อ๊า~”
ดาวแอ่นอกขึ้นลงอย่างกระสัน เธอมัวเมาไปกับรสสัมผัสที่เขาปรนเปรอให้จนหลงลืมไปว่าสิ่งนี้มันไม่ควรเกิดขึ้น
“เธอหอมน่ากินไปทั้งตัวเลยดาว ฉันอยากกินเธอให้ไม่เหลือเลยล่ะ”
เทวาพึมพำกับอกคู่สวย ลมหายใจอุ่น ๆ รดปลายยอดจนมันแข็งชูชันขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ เขาใช้ปลายลิ้นตวัดอย่างชำนาญ ทำเอาร่างบางครางออกมาไม่หยุด
มือบางสอดขยุ้มไรผมดำอย่างเสียวซ่าน สติที่เหลือเพียงน้อยนิดเตลิดหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ ตอนนี้เธอยอมเขาแทบจะทุกอย่าง
“เทวา อื้อ~”
เธอเรียกเขาด้วยเสียงกระเส่า ทั่วทั้งตัวร้อนรุ่มราวกับคนเป็นไข้ ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเพลิงพิศวาสที่โหมกระหน่ำ
จนกระทั่งมือหนาเคลื่อนไปสัมผัสตรงกลางกายสาว ดาวก็ได้สติกลับมา
ไม่ได้! มันจะมีครั้งที่สองไม่ได้เด็ดขาด
เธอรวบรวมกำลังที่มีน้อยนิดผลักร่างสูงออกไปสุดแรงเกิด ก่อนจะหยิบเสื้อมาคลุมหลวม ๆ แล้วรีบวิ่งเข้าห้อง
‘พลั่ก’
“โอ้ย ดาว”
“พอได้แล้ว!!!”
เทวาล้มลงไปกองกับพื้นอย่างงง ๆ กำลังไปได้สวย อยู่ ๆ ทำไมเธอวิ่งหนีไปล่ะ เขาลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางก่อนเดินไปหยุดที่หน้าห้องของหญิงสาว
ก๊อก ๆ
“ออกมาคุยกับผมก่อนได้ไหม ผมขอโทษ ผมจะไม่ทำอีก”
คนในห้องเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตะโกนบอกออกมา
“คุณจะค้างก็ค้างแต่นอนที่โซฟานั่นล่ะ”
นอกจากจะไม่มาเปิดประตูแล้วเธอยังบอกให้เขานอนที่โซฟาอีก เทวาได้แต่เดินกลับไปนอนตามที่เธอบอกแต่โดยดี
“เฮ้อ อะไรว่ะเนี่ย”
ภายในห้องดาวทรุดตัวลงนั่งที่หลังประตูอย่างไร้เรี่ยวแรง ตามเนื้อตัวยังคงรู้สึกวูบวาบอย่างบอกไม่ถูก เธอเป็นอะไรไป ทำไมถึงได้ยอมเขาง่ายดายขนาดนั้น
ดาวยกมือปิดหน้าที่กำลังเห่อร้อน แม้ไม่อยากจะยอมรับมันแต่เมื่อกี้มันรู้สึกดีมาก ดีจนอยากไปต่อให้สุดทาง...
‘แปะ แปะ’
เธอตบหน้าตัวเองเบา ๆ เพื่อเรียกสติกลับมา จะยอมให้เกิดขึ้นไม่ได้เด็ดขาด
“ตั้งสติดาว ตั้งสติ”
เธอใช้เวลาพักใหญ่กว่าจะตั้งสติได้ ร่างบางลุกไปอาบน้ำอีกรอบเพื่อเข้านอน ทว่าผ่านไปเป็นชม.ก็ยังคงนอนไม่หลับ เธอพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงนุ่มแอบเป็นห่วงคนข้างนอกนิด ๆ
ในที่สุดเธอทนไม่ไหวตัดสินใจลุกไปแอบดูเขา แถมยังหยิบผ้าห่มผืนเล็กออกไปด้วย
‘แอ๊ดดด’
เธอเดินให้เงียบที่สุดเพื่อไปดูเขา เทวาหลับไปแล้วรอบนี้ดูท่าจะหลับสนิทเลยด้วย ดาวเห็นแบบนั้นก็สบายใจเธอเอาผ้าห่มผืนเล็กที่ถือติดมาด้วยแอบห่มให้เขาแล้วเดินกลับเข้าห้อง
“ฝันดีนะ ตาบ้า”
พูดเสร็จเธอก็หันหลังเดินเข้าห้องทันที เลยไม่ได้เห็นรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปากของคนที่นอนอยู่
เทวายิ้มให้กับแผ่นหลังของหญิงสาว ขนาดนี้แล้วยังจะแอบเป็นห่วงจนต้องหาผ้ามาห่มให้
น่ารักชะมัด ยัยนี่ ฉันชักอยากได้เธอมาเป็นของฉันแล้วสิ
เทวาคิดก่อนจะหลับไป