แต่ระหว่างทาง นางก็พบกับชายชราหนวดยาว ที่กำลังเดินมาขอพรพระ เมื่อเขาส่งสายตามาให้นางจึงรู้ได้ทันทีว่าเป็นคนที่บิดาของนางจัดหาไว้
พอชายชราทำท่าจะล้มไปกองกับพื้น นางก็รีบปรี่เข้าไปช่วยประคองทันที ท่ามกลางความตกตะลึงของแม่นมชุย สาวใช้และแม่ชีที่กำลังเดินออกมาด้านนอก
“ท่านตา เป็นอันใดหรือเจ้าคะ” นางร้องถามออกมา
“ขอบใจมากแม่หนู ข้าแก่ชราไม่น้อยแล้ว เดินขึ้นมาบนเขาขาก็แทบจะสิ้นเรี่ยวแรง” เขาถอนหายใจออกมา ก่อนจะสบตากับซีเยว่อีกครั้ง
“เจ้าเป็นเด็กดีไม่น้อย ตัวข้าที่ไม่มีบุตรหลานมีเพียงความรู้ที่ติดกาย อยากจะถ่ายทอดให้เจ้า เจ้าอยากจะเรียนรู้หรือไม่”
“ความรู้อันใดเจ้าคะ” นางแสร้งเอ่ยถามอย่างสนใจ
“ความรู้ด้านการปรุงยา”
แม่ชีทั้งหลาย มองมาที่นางอย่างสนใจ ด้วยอยากจะรู้ว่าโอกาสมาถึงแล้ว ซีเยว่จะคว้าไว้หรือไม่ ด้วยความรู้ทางการแพทย์ ไม่ค่อยจะมีผู้ใดอยากถ่ายทอดให้คนนอกที่ไม่ใช่คนในตระกูล
“เอ่อ...จ
