ทวงรักคืนเสน่หา

ซีอีโอที่อายุน้อยที่สุด...2

“ใครเหรอ” ในแวบแรกของความรู้สึก ไม่รู้ทำไมเขาถึงมั่นใจว่าคนๆ นั้นคือเพียงเพ็ญ

“ก็พราวไง น่าสงสารมากเลย ตอนนี้ไม่มีใครติดต่อพราวได้แล้วด้วย” ธีระตอบทันควัน นั่นทำให้เชนถึงกับหน้าเสียขึ้นมาทันที แต่ก็ยังไม่มีเพื่อนคนไหนสังเกตอาการของเชนออก

“ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย” เชนเอ่ยถามออกไปด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวัง

“ก็ตั้งแต่ช่วงที่นายบินไปเรียนต่อต่างประเทศนั่นแหล่ะ” ธีระตอบมาอีกครั้ง คราวนี้คำตอบของธีระมันชัดเจนในความรู้สึกของเชน ลูกของเพียงเพ็ญก็คือลูกของเขาอย่างไม่ต้องสงสัย ช่วงเวลาที่เขาและเธอมีสัมพันธ์กันมันก็คือช่วงนั้น และเขาคนเดียวเท่านั้นที่รู้ดีว่าเพียงเพ็ญบริสุทธิ์แค่ไหน

“แล้วมีใครพอจะมีเบอร์ติดต่อพราวบ้างมั้ย” เชนเอ่ยถามออกมาใบหน้าเครียด

“ไม่มีหรอก รู้แค่ว่าตอนนี้เปิดร้านขนมอยู่ แต่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน เอ๊ะหรือว่านายเป็นพ่อเด็กเหรอเชน” คราวนี้โกมลเป็นฝ่ายเอะใจขึ้นมาบ้าง

“ก็อาจจะใช่นะ แต่ขอเจอพราวก่อนแล้วกัน” เชนเอ่ยออกมาด้วยความเศร้าใจ เขายังไม่รู้ว่าเรื่องราวเป็นมายังไง แต่ตอนนี้เขาอยากเจอหน้าเพียงเพ็ญเป็นอย่างมาก เขาอยากรู้ว่าลูกของเพียงเพ็ญคือลูกของเขาหรือไม่

“เฮ้ย...ที่พวกเราด่ากันอยู่ตั้งนานมันคือนายเองเหรอเชน” เพื่อนทุกคนในโต๊ะตกใจเป็นอย่างมาก ไม่อยากจะเชื่อกับเรื่องที่เกิดขึ้น ส่วนเชนนั้นไม่สนใจอะไรแล้ว เขาเดินบุ่มบ่ามออกมา ก่อนที่จะโทรหากลุ่มเพื่อนผู้หญิงที่จำได้ว่าเคยสนิทกับเพียงเพ็ญ เขาต้องได้ที่อยู่ของเธอโดยเร็วที่สุด ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม