ช่วงชีวิตที่พลิกผันทำให้ปาริมา เด็กสาวที่ใช้ชีวิตด้วยความลำบาก เธอต้องลำบากมากกว่าเดิมอีกเพราะยายสาซึ่งเป็นคนที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็กเกิดหกล้มจนไม่สามารถออกไปขายอาหารตามสั่งได้ ทำให้เด็กสาวต้องหยุดเรียนกลางคัน ทั้งที่เธอเพิ่งจะสอบติดมหาวิทยาลัยรัฐบาลที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง
แต่ด้วยเสาหลักของบ้านไม่สามารถทำงานได้ เธอจึงต้องยุติแผนการเรียนต่อทั้งหมด แล้วออกหางานทำ ด้วยความที่ปาริมาไม่มีความสามารถด้านการทำอาหารเลย เธอจึงไม่สามารถสานต่อร้านอาหารตามสั่งของยายเธอได้ เลยเป็นเหตุให้ปาริมาต้องไปสมัครงานในตำแหน่งพนักงานฝ่ายผลิตของโรงงานผลิตอุปกรณ์อิเลคโทรนิคส์ส่งขายต่างประเทศ
ด้วยวุฒิการศึกษามัธยมศึกษาตอนปลาย คงไม่สามารถหางานได้ดีกว่านี้แน่นอน และปากท้องที่ต้องกินต้องใช้ทุกวัน ทำให้ปาริมาต้องก้มหน้าก้มตายอมรับโชคชะตาที่โหดร้ายของตนเอง เธอไม่เคยน้อยใจในโชคชะตาของตนเอง เธอพยายามทำทุกวันให้ดีที่สุด
