@โรงพยาบาล ภายในห้องพักฟื้นของโรงพยาบาล กลับเข้าสู่สภาวะเงียบสงบอีกครั้ง ยาหยีขอตัวออกไปจากห้องนั้นเป็นคนแรก แล้วจากนั้นเหมือนกับว่า แม่วีเองก็จะขยับตาม แต่ทว่า ยังไม่ทันที่จะท่านจะได้เอ่ยสิ่งใดออกมาทั้งนั้น เพียงฝันก็เลือกที่จะพูดตัดขึ้นมาเสียก่อน "ฝันไม่ทำตามคำที่พี่คีบอกหรอกนะคะ วันนี้ฝันจะกลับบ้าน ไม่ไปไหนทั้งนั้น" ผู้ใหญ่เพียงท่านเดียวที่อยู่ภายในห้อง หันกลับไปมองบุตรชายด้วยความหนักใจ รู้อยู่เต็มอก ว่าความต้องการของบุตรชายคือแบบไหน และเข้าใจด้วยว่า บุตรสะใภ้ไม่มีทางยอมง่ายๆเพราะอะไร "แม่จะกลับมาเฝ้าคีที่โรงพยาบาล ฝันกลับไปนอนที่บ้านได้เลยนะลูก เดี๋ยวแม่จะให้ยาหยีค้างเป็นเพื่อนก็ได้" "ไม่เป็นไรครับคุณแม่ คุณแม่และหยี อยู่เป็นเพื่อนฝันที่บ้านก็ได้ ผมอยู่ได้" ผู้ป่วยที่อยู่บนเตียงเอ่ยขึ้นมาใหม่ ซึ่งเธอเองก็รีบส่ายหน้ากลับไปกลับมา "ไม่ต้องหรอกค่ะ ฝันยังไม่พร้อมที่จะกลับไปที่นั่น