3. ถ้ายังต่อต้าน NC+
980 คำ
ซ่าส์~ น้ำอุ่นล้นท่วมลงพื้นกระเบื้องทันที เมื่อร่างบางตัวเปลือยเปล่าถูกกระชากลงมานั่งในอ่าง ทำหยดน้ำกระเซ็นและฟองฟูกระจายติดตามหนังกระจก
"คุณทำอย่างนี้ทำไม? มันไม่ใช่หน้าที่ของโซเฟียแล้วนะคะ" เสียงหวานรีบบอกต่อต้าน ใช้มือดันแผงกล้ามอกหนาแน่น เป็นครั้งแรกที่เธอได้สัมผัสมัน ถึงจะเห็นอยู่ในทุกวันเป็นเวลาหลายปีที่เรียกใช้มาปรนนิบัติ แต่เธอไม่เคยคิดเกินเลยกับเขาสักครั้งเดียว
"อายุตั้งเท่าไหร่แล้ว อย่าทำเป็นไม่ชินหน่อยเลยน่า เธอยังนึกว่าฉันจะเชื่ออีกหรือไง ว่าเรามีสายเลือดเดียวกัน" ท่อนแขนแข็งแรงรั้งเรียวแขนเล็กให้นั่งลงบนตักเขา พาลให้ส่วนล่างสาวสัมผัสแก่นกายวูบวาบ
มันปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าของผู้หญิงจะกระตุ้นอารมณ์เพศตรงข้าม แม้จะรังเกียจมากเพียงใดก็ตาม
"ทุกคนก็พิสูจน์ไปหมดแล้วนะคะ ว่าเราเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ถึงคุณจะไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร"
"แต่ลุงไรอันตายไปตั้งสามปี แล้วเธอเพิ่งจะเกิดงั้นเหรอ? ถูกส่งมาให้ทรยศครอบครัวฉันมากกว่าน่ะสิ!" เขายิ่งกระชากร่างบางด้วยความโมโห พอได้นึกถึงเรื่องเล่าของบิดาถูกหักหลัง จนมารดาเขาต้องหนีเป็นหนีตายหลายครั้ง
"โซเฟียเกิดจากวิธีวิทยาศาสตร์และไม่ได้ติดต่อแม่ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่คุณก็รู้ดี เลิกคิดเองเออเองได้แล้ว!"
เธอยกมือดันระหว่างอกกว้างกับเต้าเนื้อนมคัพใหญ่ มันกำลังเสียดสียอดประทุมถันจนน่ารังเกียจเกินกว่าจะวูบไหว ตามสถานการณ์ชายและหญิงตัวเปลือยไร้อาภรณ์
"ฉันจะบอกวิธีกำราบไอพวกทรยศให้ดีไหม?"
"แต่โซเฟียไม่ได้....อึก! อย่ายุ่งตรงนั้น!!!" เธอไม่รู้ตัวเลยว่านิ้วชี้ยาวของวินเนอร์ล้วงมาอยู่ใต้ระหว่างขาตั้งแต่เมื่อไหร่ พอโดนมันกระทุ้งตรงร่องสาวพาลให้เจ็บพลัน ยิ่งถูกคราบสบู่ยิ่งแสบซ่าน
"อยากสะดีดสะดิ้งกับฉันมากนัก! ลองโดนดูหน่อยจะเป็นไรไป" มุมปากหยักกระตุกยิ้มดั่งผู้ชนะ พอได้เห็นหน้าสวยบิดเบี้ยว ในตอนที่ปลายนิ้วยาวชักรูดในร่องคับแคบ แต่มันแน่นยากจะขยับเขยื้อน
เวลาร่างบางตัวเปลือยดิ้นพล่าน ยอดอกเนื้อขาวเต่งตึงถูไถกล้ามท้อง กวาดมือเรียวเล็กต่อต้านกำจิกต้นแขนใหญ่
"อื้อ...จะเจ็บ...หยุดสักที!" โซเฟียมองชายตรงหน้าด้วยถ้อยคำด่าทอในใจ สาบแข่งหลากหลายสาระพัดคำพูด ที่เขาอยากเห็นความทนทานของเธอเป็นเรื่องสนุก
ร่างบางพยามดีดดิ้นไม่หยุด ปล่อยให้ส่วนล่างสาวจะเสียดสีแก่นกายไปด้วยก็ตาม อย่างน้อยก็ให้นิ้วยาวหลุดออกจากร่องสาวก่อน
"น้ำร่านของเธอมันน้อยนะ! หรือว่าต้องมาจากคนของฉัน เธอถึงจะชอบดีกว่า?"
"มะไม่ใช่นะ...อื้อ..เจ็บไม่ไหวแล้ว" น้ำตาหยดลงกระทบแก้มเนียน เรี่ยวแรงสตรีจะไปขัดขืนชายแข็งแกร่งเช่นเขาได้ยังไง เธอได้แต่ก้มซุกใส่บ่ากว้างขอร้อง
"จัดการของฉันให้เสร็จ แล้วไสหัวไปซะ!" มือหนาถอนออกจากร่องสาว มารวบผมสวยสีน้ำตาลอ่อนให้หน้าสวยเชิดขึ้น
เหยียดสายตาไล่มองลงลำคอระหง ลามมาเนินอกขาวหยุดตรงยอดทับทิมสีงามดีดชี้หน้าคนมอง
"อึก...." เธอยิ่งพยามกลั้นเสียงสะอื้นลงคอ ก้มมองผ่านผิวฟองฟูจางๆ เห็นลำเนื้อชายดีดแข็งตัว ชนอยู่กับหน้าท้องแบนราบ
"คงจะรู้นะ ถ้ายังต่อต้านฉันอีกเธอจะเจออะไรบ้าง!" แรงผละออกของมือหนา ทำร่างบางแทบหงายหลังในอ่างน้ำ
วินเนอร์เลื่อนมือไปหยิบเอาขวดไวน์เทรินใส่แก้ว ทำท่าทางใจเย็นปล่อยผู้หญิงอวดดีตรงหน้า พยามหาวิธีปรนเปรอในรสกามอารมณ์เขา
"ถ้าเสร็จแล้ว ต้องปล่อยให้ออกไปจริงๆ นะคะ" โซเฟียรวบรวมความกล้าในแบบที่ไม่มีทางเลือก ล้วงมือลงใต้น้ำมาประคองแก่นกายทั้งสองมือ
"อ่า..." ลำคอหนาเปล่งเสียงครางต่ำ เอนตัวนอนพิงขอบอ่างให้มือบางคอยชักรูดลำเนื้อชาย ความเสียวซ่านแล่นพล่านให้เลือดในกายสูบฉีด
"......" โซเฟียรีบเร่งจับลำเอ็นชักรูดขึ้นลง ตามประสาที่เคยเห็นผ่านในโซเชียล คาดเดาได้ไม่ยากว่าต้องจัดการมันอย่างไร
หมับ!
"อื้ม..." ท่อนแขนแกร่งช้อนร่างบางขึ้นนั่งบนตักใหญ่ โดยที่มือบางยังกอบกุมลำชายไว้ ปากหยักกระแทกคมเขี้ยวลงใส่เต้าเนื้อนม ดูดดุนยอดทับทิมเม็ดงามท่าทางดุดัน
"จะเจ็บ...อึก" เรียวปากบางเม้มกลั้นเก็บเสียงทรมาน ไม่กล้าจะใช้มือดันศรีษะใหญ่ออกจากหน้าอก กลัวว่าจะทำลำเอ็นหมดอารมณ์ แล้วต้องเริ่มใหม่ยิ่งเสียเวลาอยู่กับเขานานกว่าเดิม
มือบางรีบชักรูดแก่นกายเป็นจังหวะ ตามลมหายใจของคนตรงอกอวบ ที่เวลานี้เขากำลังเลื่อนหน้าขึ้นมาซุกไซร้ตามลำคอระหง ขบเม้มใส่ผิวบอบบางให้แสบซ่าน แต่กลับมวนในท้องน้อยราวกับมีผีเสื้อบินนับร้อยพัน
"อื้ม..." หน้าหล่อคมเลื่อนจูบขึ้นลำคอระหง ขบเม้มฝังรอยเขี้ยวตามความพอใจ จนมาหยุดเมื่อลมหายใจร้อนอุ่นราดรดเหนือริมฝีปากหยัก เห็นว่าดวงตากลมคู่สวยเลื่อนปิด เหมือนตกอยู่ในห้วงอารมณ์เดียวกันกับเขา
"ไสหัวออกไปซะ! แล้วถ้าฉันไม่ได้เรียก ก็อย่าเสนอหน้าเข้ามา!"
- ผู้เขียน
