EP.9 คืนที่หัวใจไม่อาจปฏิเสธNC18+

1722 คำ

ลีอองประคองนลินไว้ในอ้อมแขนอย่างเงียบงัน หัวใจของเขาเต้นช้าแต่หนักแน่น ราวกับกำลังซึมซับสัมผัสจากหญิงสาวตรงหน้า ดวงตาคู่นั้นยังแดงช้ำเล็กน้อยจากความอ่อนล้า แต่ประกายความห่วงใยในแววตายังคงแจ่มชัด เขาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ภายในบ้านมากดต่อสายหาหญิงสูงวัยคนหนึ่ง เสียงปลายสายตอบรับด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “มาดามมาเรีย...ช่วยเตรียมห้องสำหรับแขกของผมที” หญิงชราผู้เปรียบเสมือนแม่อีกคนของเขา รับคำสั่งด้วยน้ำเสียงเรียบง่ายแต่แฝงความเอ็นดู หลังวางสาย ลีอองหันมาหานลินที่ยังคงประคองปรีย์อยู่ในอ้อมแขน เขาส่งยิ้มน้อย ๆ ให้เธอ “ดึกแล้ว คืนนี้พักอยู่ที่นี่เถอะ ห้องที่ปลอดภัยที่สุดในบ้านจะเป็นของเธอ” นลินสบตาเขาอย่างลังเลเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ เมื่อเห็นความจริงใจในแววตาเขา มาเรียพาเธอและปรีย์ไปยังห้องพักด้านบน ซึ่งอยู่ติดกับห้องนอนของลีออง ภายในตกแต่งเรียบหรู ดูอบอุ่นและปลอดภัย ปรีย์ยังคงหลับสนิทเมื่อถูกวางลงบนเตียงเล็กที่จัดไว้ให้โดยเฉพาะ นลินยืนอยู่ข้างเตียง มองลูกชายอย่างอ่อนโยน ก่อนจะรู้สึกถึงสายตาคู่นั้นที่จ้องมองเธออยู่ที่หน้าประตู ลีอองยืนพิงกรอบประตู ร่างสูงในเสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมสองเม็ดบน เผยให้เห็นแผลพันผ้าก๊อซที่ไหล่ เขาไม่ได้พูดอะไร แค่เพียงมองเธอเงียบ ๆ “เขา...น่ารักดีนะ” เขาพยักเพยิดไปทางปรีย์ “เขาเข้มแข็งเหมือนเธอ” นลินหัวเราะแผ่ว ๆ แล้วเดินออกมาปิดประตูห้องเบา ๆ ปล่อยให้ปรีย์หลับอย่างสงบ เมื่อเธอเดินออกมา เธอกลับพบว่าลีอองยังคงยืนรออยู่ และไม่พูดอะไรอีก เขาเพียงแค่ยื่นมือออกไป เปิดประตูห้องของเขาเบา ๆ “มานั่งเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหม” หัวใจของนลินเต้นแรงขึ้นโดยไม่รู้ตัว เธอเดินตามเขาเข้าไปในห้องอย่างช้า ๆ ห้องนอนของลีอองไม่ได้ใหญ่โตโอ่อ่าตามแบบบ้านมาเฟีย แต่มันสะอาด เรียบง่าย และเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความเป็นตัวเขา เขานั่งลงที่ปลายเตียง เอียงหน้ามองเธอด้วยสายตาที่ไม่มีคำพูดใดจะอธิบายได้ครบ “เมื่อครู่นี้ ฉันเกือบเสียใจที่สุดในชีวิต” เสียงของเธอเบาและสั่น ลีอองขยับเข้ามาใกล้ ค่อย ๆ ยกมือขึ้นแตะแก้มเธอ “ขอโทษ...ที่ทำให้เธอกลัว” “ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่แค่คิดว่าอาจจะไม่ได้เจอหน้าคุณอีก ฉัน...” น้ำเสียงของเธอขาดห้วง ก่อนจะถูกกลืนไปกับแรงสั่นสะเทือนในอก ลีอองไม่ปล่อยให้เธอพูดต่อ เขาค่อย ๆ ประคองใบหน้าเธอขึ้นมาหา และจูบเธอเบา ๆ ช้า ๆ อย่างอ่อนโยน จูบนั้นไม่มีคำสัญญา ไม่มีความเร่งเร้า มันมีแค่ความรู้สึกที่เต็มเปี่ยม ราวกับจะบอกว่า “เธอยังมีฉัน...ฉันยังอยู่” มือของเธอวางทับบนหน้าอกเขา รับรู้ถึงจังหวะหัวใจที่สั่นระรัวไม่แพ้กัน เธอไม่ได้ผลักไส ไม่ได้เอ่ยห้าม มีเพียงการตอบรับอ้อมแขนที่โอบกลับแน่นขึ้นเรื่อย ๆ และในคืนนี้ ภายในห้องที่เงียบสงบ เสียงลมหายใจสองสายเริ่มสอดประสานกันอย่างช้า ๆ มือของลีอองเลื่อนไล้จากใบหน้าเธอไปตามต้นคอ ลมหายใจร้อนผ่าวของเขากระทบใบหูเธอเบา ๆ จนสะท้าน นลินหลับตา ปล่อยตัวเองไว้ในอ้อมแขนที่แข็งแรงและปลอดภัยของเขา หัวใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ และยิ่งแรงขึ้นเมื่อเขาจูบลงที่ซอกคอของเธออย่างแผ่วเบา เธอเผลอครางเบา ๆ กับสัมผัสนั้น อ่าส์ อืออ มือของเธอจับแน่นบนต้นแขนเขา ลีอองเงยหน้าขึ้นสบตาเธออีกครั้ง ราวกับถามความยินยอมเงียบ ๆ และเธอก็ไม่หลบ ไม่ถอย มีเพียงแววตาที่ร้อนระอุ และเต็มไปด้วยความปรารถนาเช่นกัน “แน่ใจนะ?” เขาถามเสียงพร่า ต่ำลึก ชวนสั่นสะท้าน นลินพยักหน้าเบา ๆ ริมฝีปากเผยออย่างไร้คำพูด เขารั้งร่างเธอเข้ามาแนบชิดอีกครั้ง จูบของเขาคราวนี้ลึกซึ้งและเร่าร้อน ราวกับจะชดเชยเวลาที่พวกเขาต้องเก็บงำความรู้สึกไว้ นิ้วของเขาเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อนอนของเธออย่างช้า ๆ ในขณะที่มืออีกข้างโอบรัดแผ่นหลังเธอไว้แน่น ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเต็มไปด้วยความละมุนละไมแต่มั่นคง จนร่างของเธอสั่นสะท้านไปทั้งตัว เมื่อเสื้อผ้าของเธอหลุดพ้นจากเรือนกาย ลีอองก็หยุดเพื่อมองเธออย่างเงียบงัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม ไม่ใช่แค่ความงามภายนอก แต่คือสิ่งที่เธอเป็นทั้งหมด เขาโน้มตัวลงกระซิบข้างหูเธอ “เธอสวยมาก...และเป็นของฉันคนเดียว” นลินรู้สึกราวกับหัวใจหยุดเต้น เธอยกมือแตะแก้มเขาแล้วดึงจูบของเขากลับคืนอย่างกล้าหาญ ลิ้นของทั้งคู่รัดเกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ร่างของทั้งสองแนบชิดจนไม่มีช่องว่าง เสียงจังหวะหัวใจผสานกันดังชัดเจนในความเงียบของห้อง ลีอองเคลื่อนตัวอย่างช้า ๆ อ่อนโยนแต่มั่นคง จนมาถึงที่ยอดอกสวย เขาใช้ลิ้นเรียวตวัด มืออีกข้างยกขึ้นมาบีบเค้นคลึงเต้านมสวยของนลินอย่างเนิบนาบ เธอครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน อ๊าาา อือออ อ่าาห์ คุณสวยมากนลิน ต่อจากนี้ไปคุณจะไม่มีวันได้อยู่ห่างจากผมอีก ลีอองกระซิบข้างหู ขณะที่มือเขายังไม่ปล่อยจากอกสวยของเธอ เขาค่อยๆเคลื่อนตัวลงผ่านท้องน้อย จนถึงระหว่างกลางจุดอ่อนไหว ลีออกจับสองขานลินยกขึ้นพาดบ่นไหล่ และในจังหวะนั้น เขาใช้ลิ้นอุ่นๆเลียตวัดติงที่อยู่ตรงกลางยอดกลีบกุหลาบ อ่าาาา ซี๊ดดดด ลีออง....เสียวค่ะ นลินร้องครวญครางออกมา เสียงหวานๆที่เรียกชื่อลีออง ยิ่งทำให้จุดไฟในตัวเขาเพิ่มขึ้น ลีอองใช้ลิ้นสอดเข้าตรงรูสวาท ตวัดวน ทั้งดูด ทั้งเลีย อ๊าาา อ่ะ อ่าาา ไม่ไหวแล้วค่ะ จะเสร็จแล้ว.... แค่ลีอองได้ยินประโยคนั้น เขายิ้มร้าย ต่อมาลีอองใช้นิ้วเรียวสอดเข้าไปสุดนิ้วมือ แล้วขยับเข้าออก เสียงน้ำหวาน ดัง แจ๊ะ แจ๊ะ ขณะที่ลิ้นเขายังตวัดยอดติ่งกุหลาบสวยอยู่ ไม่นาน ร่างของนลินกระตุกเกรง สะโพกเธอเด้งขึ้น จากความเสียวที่ลีอองมอบให้ เขาใช้ปากเข้าไปรับไว้ แล้วดูดกลืนกินน้ำหวานที่ไหลออกมา อย่างไม่รังเกียจ หวานมากนลิน.... นลินหน้าแดงด้วยความเขินอาย จากการกระทำของลีออง เขาดันตัวเองลุกขึ้น แล้วจัดการกับเสื้อผ้าตัวเอง ไม่กี่วินาที ร่างกายของลีอองก็เปลือยเปล่า เจ้ามังกรยักษ์ของเขา เด้งออกมาชูชัน เขาใช้มือรูดขึ้นลงสองสามครั้ง นลินแอบกลืนน้ำลาย ลีอองถึงกับยกยิ้มมุมปาก กับท่าทางของนลิน เขาขึ้นคร่อมร่างนลินไว้ แล้วใช้ส่วนปลายถูกไถทำความคุ้นเคยกับกลีบกุหลาบสวยของเธอ ลีอองค่อยๆดันส่วนหัวเข้าไปอย่างช้าๆ อ๊าาาาห์ ซี๊ดดด นลิน....ของคุณตอดหัวผมดีมาก....ซี๊ดดด เขาดันกระแทกจนมิดโคน อ๊าาา ซี๊ดดด ลีอองเงยหน้าซูดปากด้วยความเสียว ร่างกายของเขาร้อนผ่าวและเปล่งพลัง ราวกับต้องการให้เจ้ามังกรยักษ์หลอมรวมเธอไว้กับเขาตลอดไป ทุกสัมผัสที่เขามอบให้เธอนั้นทั้งอ่อนโยนและเร่าร้อน มือที่ลูบไล้ ลมหายใจที่รินรด ทุกสิ่งเหมือนบทเพลงที่แต่งขึ้นเพื่อเธอคนเดียว นลินครางแผ่ว ๆ กับจังหวะรักที่ดำเนินไปอย่างไม่เร่งเร้า ลีอองสัมผัสเธอราวกับเธอคือของล้ำค่าที่ต้องได้รับการทะนุถนอม ร่างของเขาเคลื่อนไหวประสานไปกับเธอ ราวกับทั้งสองกำลังเต้นรำในจังหวะที่รู้กันสองคน ลีอองขยับสะโพกเข้าออก จากเนินนาบ กลายเป็นร้อนแรง อ๊าาาา อ่าาห์ นลิน....เสียวชิบ...อย่าตอดผมนักซิ เขากระแทกเร็วขึ้น ปึก ปึก ปึก ความอ่อนไหวเริ่มเปลี่ยนเป็นแรงปรารถนา ราวกับเขาอดกลั้นมานาน เสียงหอบหายใจของทั้งสองดังประสานกันในห้อง อ๊าาา อ่ะ อ่ะ อ่าาา ม่านบางไหวตามแรงลมจากแอร์อ่อน ๆ ขณะที่เสียงเตียงลั่นเบา ๆ ตามแรงเคลื่อนไหวของร่างทั้งคู่ เขาสลับจูบเธออย่างเร่าร้อนและอ่อนโยน มือใหญ่เลื่อนไล้ไปทั่วกายเธอ ราวกับต้องการจดจำทุกมิติของเธอให้ฝังอยู่ในใจไม่มีวันลืม “ผมอยากมีคุณทุกคืนแบบนี้...” เขาพึมพำอย่างพร่า นลินยกมือแตะริมฝีปากเขาเบา ๆ ก่อนกระซิบกลับว่า “คืนนี้...และทุกคืนหลังจากนี้ ถ้าคุณยังต้องการฉัน” ลีอองไม่ตอบด้วยคำพูด แต่การกระทำของเขาคือคำตอบ ร่างของเขากระชับเข้าหาเธออีกครั้ง ร้อนแรงกว่าเดิม แต่ยังคงเปี่ยมด้วยความอ่อนโยน ร่างเปลือยสองร่างกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวในความมืด เสียงครางผะแผ่วหลอมรวมกับเสียงเต้นของหัวใจ เสียงหอบหายใจของเขา และเสียงพึมพำเรียกชื่อเธอครั้งแล้วครั้งเล่า...นลิน... ไม่ไหวแล้วค่ะ จะเสร็จแล้ว อ๊าาา อ่ะ พร้อมกันนลิน ลีอองกระแทกเอวสอบ ปึก ปึก ปึก อ๊าาาา อ่าาาห์ จากนั้นร่างของทั้งคู่ก็กระตุกเกรง แตะขอบสวรรค์พร้อมกัน นลินหลับตาลงในอ้อมกอดของเขา รู้เพียงว่าเธอไม่เคยรู้สึกปลอดภัยเช่นนี้มาก่อน คืนนี้ ความห้ามใจถูกทำลายลงจนหมดสิ้น เหลือเพียงความรู้สึกที่ซื่อตรงและแรงปรารถนาที่ไม่อาจยับยั้งได้อีกต่อไป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more