[สารวัตรทิศ Talk]
บางครั้งดอกรักที่เราเฝ้ารอ ก็เบ่งบานขึ้นมากะทันหันอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว แค่เพียงชั่วพริบตาเดียว เราก็เผลอเทใจให้ใครบางคนไปจนหมดแล้ว
ชีวิตของผมไม่เคยคิดเรื่องคู่ชีวิตมาก่อน เพราะชีวิตนี้มีผู้หญิงพยายามเข้าหาไม่ซ้ำหน้า ผมคิดตลอดว่าหากวันใดที่อยากมีคู่ชีวิต ผมก็คงจะเลือกใครคนใดคนหนึ่ง ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องยาก อาจจะไม่ใช่ตอนนี้ เพราะผมยังมีหน้าที่สำคัญต้องแบกรับหลายอย่าง แต่พอได้เจอเข้ากับบัว เด็กผู้หญิงบ้านนอกที่มีแววตาใสซื่อติดตรึงอยู่ในใจผมมาตลอดสิบปี ผมก็ตกลงกับตัวเองได้ทันทีว่าต้องเป็นเธอเท่านั้น ที่จะเข้ามาเป็นโลกทั้งใบให้กับผม
“ทำอะไรกินครับแม่”
ผมเดินอ้อมเข้าไปหาหญิงวัยกลางคนที่ยังสวยสะพรั่ง พลางกระชับกอดจากทางด้านหลังหลวม ๆ ในขณะที่เธอกำลังตักแกงในหม้อขึ้นมาชิม
“ต้มปลาน่ะ ชิมหน่อยสิ อร่อยยัง”
แม่พูดพร้อมกับชูช้อนขึ้นมาจ่อที่ริมฝีปากให้ผมลองชิม
“อืม… รสชาติดีครับ
