ความสงสัยที่มีอยู่เต็มประดาบังคับให้ผมต้องมายืนอยู่ตรงนี้ ที่ใต้ถุนตรงกับหน้าต่างห้องของบัว ห้องข้าง ๆ ที่มืดสนิทบ่งบอกว่าพ่อและแม่ของเธอหลับไปแล้ว แต่ห้องของเธอยังมีไฟสว่างจ้า คงไม่มีอะไรที่เหมาะไปมากกว่านี้แล้ว
ผมตัดสินใจปีนหน้าต่างขึ้นไปโดยไม่มีความลังเล เมื่อเท้าแตะพื้นระเบียงไม้ ผมก็ยืดตัวขึ้นแล้วมองเข้าไปในห้องของเธอผ่านบานประตูด้านหลังห้องที่แง้มอยู่เล็กน้อย และสิ่งที่เห็นก็ทำให้ผมแทบหยุดหายใจ เพราะบัวกำลังยืนอยู่หน้ากระจก ผมยาวเปียกน้ำเล็กน้อย เธอน่าจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ แถมยังอยู่ในชุดผ้าถุงมัดอกเรียบง่าย ผิวขาวเนียนชื้นน้ำสะท้อนกับแสงไฟสีขาวสว่างส่งผลให้เรือนร่างของเธอน่ามองยิ่งขึ้น
ผมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ พยายามคลำหาสติตัวเองอีกครั้ง ให้ตายเถอะ... ทำไมถึงสวยและเย้ายวนได้มากขนาดนี้
ผมเรียกสติของตัวเองเจออย่างรวดเร็ว ก่อนจะตรงเข้าไปเปิดประตูแล้วก้าวขาฉับ ๆ เข้าไปชิดตัว เป็นจังหวะ
