บทที่34 หนี

632 คำ

ข่าวนับแสนถูกรถชนดังสะพัดไปตามหน้าสื่อโซเขียลหลักของเกาะทันที น้ำว้าทันทีที่เห็นข่าวเธอรีบคว้าโอกาสสุดท้ายเอาไว้รีบตรงดิ่งไปยังสนามบิน เธอสาบานกับตัวเองว่าเธอจะไม่มาที่เกาะแห่งนี้อีกแล้ว ที่โรงเลื่อย กลกันต์ พาราวู้ด รถกระบะโฟวิลสีดำออฟโรดจอดนับเรียงรายเป็น 10 คัน อยู่ด้านหน้าโรงเลื่อย อาสามเดินผ่านพวกมันไปอย่างช้าๆ ก่อนจะหายตัวเข้าไปในโรงเลื่อยไม้ยางพารา ที่มุมเล็กๆ ของโรงเลื่อย มีชายร่างเล็กผิวคล้ำถูกมัดมือไพล่หลังนั่งอยู่บนพื้นปูนหยาบๆ ใบหน้าและลำตัวมีรอยฟกช้ำเต็มไปหมด ดวงตาที่เหลืออยู่ข้างเดียวมองไปรอบๆ อย่างหวาดระแวง เขาแค่รับเงินค่าจ้างเพื่อขับรถชนเก๋งคันหรูแต่ผู้ชายในรถก็ไม่ได้ตายเสียหน่อย ยังไม่ทันที่จะได้หลบหนีก็ถูกพามาที่โรงเลื่อยที่มีแต่กลิ่นน้ำมันและกลิ่นไม้คละคลุ้งไปหมด “อาสาม” ทันทีที่ร่างใหญ่สวมเชิ้ตขาวเข้าคู่กับยีนส์สีเข้มเดินเข้ามา คนในโรงเลื่อยตามค้อมคำนับส่งเสียง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม