อาสาม
เสียงเอะอะโวยวายหน้าผับทำให้เสี่ยอาร์มที่กำลังนั่งดูการประมูลดริ้งค์ถึงกับหน้านิ่วคิ้วขมวด
“อะไรของพวกมึงวะ”
“เสี่ยอาสามมา อาสามพาไอ้คนขับรถมาด้วย สภาพมันดูไม่ได้เลย”
“พวกมึงรับหน้าไปก่อน กูต้องหลบออกไปไม่งั้นเรื่องใหญ่แน่”
“ครับเสี่ย”
เสี่ยอาร์มรีบหลบออกไปทางหลังร้านทันทีเพื่อจะได้เลี่ยงหนีออกไปนอกร้านได้โดยเร็ว แต่อาสามก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน
“เสี่ยอาร์ม” เสียงทุ้มห้วนที่เอ่ยเรียกทำเอาเสี่ยอาร์มสะดุ้งโหยงสุดตัว แม้จะเคยได้ยินชื่อเสียงอาสามแต่ก็ยังไม่เคยได้เจอตัวจริงเลยสักครั้ง
“หลานชายผมโดนรถชน นอนอยู่โรงพยาบาล เสี่ยในฐานะคนวงการเดียวกันจะไม่ไปเยี่ยมหน่อยเหรอครับ”
เสี่ยอาร์มหันไปตามเสียงเรียกก่อนจะพบว่าลูกน้องตัวเองนอนกุมท้องกุมหัวเกลื่อนอยู่บนพื้น ใครที่ไหนจะกล้าสู้คนโรงเลื่อยร่างใหญ่ของอาสามได้
“ไปครับๆ อาสาม ผมก็ว่าจะไปเยี่ยมนับแสนครับ”
“ดีเลย ตอนนี้ดึกมากแล้วอาจจะไม่ไ
