18.00น. ที่ CHA LA LA BEACH CLUB
นับแสนนั่งตรวจเช็คงานตามปกติพอคิดถึงเรื่องเมื่อวานใจของเข้าก็คุกรุ่นขึ้นมาทันที หญิงสาวคนนั้นช่างเล่นตัวซะเหลือเกินไม่ใช่ว่าเคยผ่านผู้ชายมาแล้วเหรอจะเล่นตัวทำไม แต่ว่าวันนี้ตอนเดินเข้ามายังไม่เห็นแม้แต่เงาของน้ำว้าเลย ไลน์ผู้จัดการร้านเด้งขึ้นทันที
“น้ำว้ามาทำงานยัง”
“วันนี้น้ำว้าขอลาค่ะคุณแสน”
“ลาไปไหน”
“น้องบอกว่ามีธุระเรื่องเรียนค่ะ น้องทำงานไม่ทันเพื่อนเลยขอลาค่ะ”
“อืม คุณทำงานต่อเถอะ”
“ค่ะ คุณนับแสน”
“หึ โกหกชัดๆ น้ำว้าเดี๋ยวนี้เธอเริ่มเรียนรู้การโกหกแล้วนะ”
“ติ้งๆๆ”
เสียงข้อความในไลน์เด้งแจ้งเตือนไม่หยุดจนนับแสนต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูด้วยความรำคาญ นิ้วเรียวของเขากดเข้าไปในไลน์กลุ่มสำหรับเพื่อน พลางไล่ปลายนิ้วเขี่ยดูบทสนทนาของเพื่อนว่าพวกมันเป็นอะไรกันถึงได้ส่งข้อความรัวๆ กันขนาดนี้
ในไม่ช้าดวงตาสีนิลก็ต้องเป็นประกายวับวาว ความโกรธแล่นพล่า
