น้ำว้ากดรหัสหน้าประตูบ้านบานใหญ่ที่เขาให้ไว้เปิดเข้ามา ร่างเล็กๆเดินขึ้นไปชั้นบนของบ้านทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง กล่องใบหนึ่งถูกวางไว้บนปลายเตียงน้ำว้าหยิบมันขึ้นมาเปิดช้าๆ หัวใจของเธอเต้นแรงตกใจกับชุดที่นับแสนเตรียมไว้ให้
ชุดคอสเพลย์สีครีมที่ปิดแค่เพียงท่อนล่างและท่อนบนแทบไม่มิดวางอยู่ในกล่อง ใบหน้าของเธอแดงก่ำเห่อร้อนลามไปทั่วร่าง แต่สุดท้ายก็กลั้นใจหยิบชุดเดินเข้าห้องน้ำไป ร่างเปลือยเปล่ามองตัวเองในกระจก มือเล็กๆ ยกขึ้นมาสัมผัสบนใบหน้าเธอปาดน้ำตาตัวเองเบาๆ เพราะความจนที่ทำให้เธอเดินทางมาถึงจุดนี้
จุดที่ต้องขายศักดิ์ศรีความเป็นคน ตอนนี้เธอรู้สึกไม่มีค่าอะไรเลยความภูมิใจที่เหลืออยู่ถูกผู้ชายที่ชื่อนับแสนเหยียบย่ำจนหมดสิ้นแล้ว แต่เธอก็โทษเขาไม่ได้หรอก ต้องโทษโชคชะตาที่ทำให้เธอเกิดมาในสภาพครอบครองที่ยากจน
ภาพรอยยิ้มของน้องชายทำให้เธอปาดน้ำตา หญิงสาวจะไม่ให้ใครมาพรากรอยยิ้ม
