ในขณะที่รู้ว่าแฟนตัวเองมีคู่หมั้นอยู่แล้ว เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ต้องสูญเสียพ่อตัวเองอย่างไม่มีวันหวนกลับ ความรู้สึกตอนนี้เหมือนคนใกล้ถูกทิ้ง
คนรักมีคู่หมั้น…
พ่อเสีย…
ทำไมชีวิตของเธอถึงดู…น่าสงสารขนาดนี้
คะนิ้งเดินเข้าไปในโรงพยาบาล ในสภาพไม่ค่อยดีนัก เดินร้องไห้ตลอดทางโดยมีองศาเดินตามหลัง หญิงสาวเดินเข้าไปในห้องสี่เหลี่ยม ที่มีร่างไร้วิญญาณของธมกรนอนคลุมผ้าสีขาว ถึงแม้ว่าลึกๆ จะเกลียดพ่อตัวเอง ในวันที่รู้ว่าไม่อยู่แล้ว มันก็อดที่จะเสียใจไม่ได้
เธอพูดอะไรไม่ออก มองร่างไร้วิญญาณของคุณพ่อ ที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวผ่านม่านน้ำตา ทำไมรีบไปนักล่ะ ตอนนี้เธอไม่เหลือใครแล้วจริงๆ สินะ…
เทมป์เดินเข้าไปจับไหล่คะนิ้ง ครั้งนี้หญิงสาวไม่ปัดมือออก แค่สัมผัสปลอบใจก็ทำตามากมายไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยอีกครั้ง
“ฮึกฮืออ” เรื่องราวที่เจอวันนี้นักมากเหลือเกิน เธอแบกรับมันคนเดียวไม่ไหว
เทมป์มองคะนิ้งที่ยืนร
