02.34 am.
"นั้น!"
ฉันเบิกตากว้างมองดาวตกที่เมื่อกี้มันสว่างวาบบนท้องฟ้าก่อนจะดับไปในเวลาไม่ถึงวิก่อนฉันจะหันมองพี่เดย์ที่กำลังวางคางเกยไหล่ฉันอยู่
"สวยเนาะ"
"อืม ตกเยอะกว่าที่คิดนะ"
"จริง"
ฉันพยักหน้าก่อนจะหันมานั่งมองท้องฟ้าและเงยหน้าจนหัวอิงไปกับไหปลาร้าของพี่เดย์ ก่อนคนด้านหลังที่กอดช้อนหลังฉันอยู่จะกระชับผ้าห่มที่ปรกคลุมร่างกายของเราสองคนเข้าหาตัวเพราะอุณหภูมิที่ต่ำลงเรื่อยๆ
"พี่คิดว่าวาจะขอพรกับดาวอะไรแบบนี้"
"หื้อ" พี่เดย์เลิกคิ้วมองฉันตอนที่ฉันเงยหน้าสบตากับเขา "แต่ก่อนวาขออยู่นะ"
"แล้วทำไมคืนนี้ไม่ขอล่ะ?"
"ก็พรมันสมหวังแล้วไงวาเลยไม่อยากได้อะไรอีก"
ฉันยิ้มกว้างมองพี่เดย์และตอนนี้เขาคงรู้แล้วว่าพรที่ฉันขอมันคืออะไร และเขาก้มลงมาหอมแก้มฉันไว้ทันทีเมื่อฉันตอบไปแบบนั้น
"พี่รักวานะ"
"อื้อ"
"ไม่บอกรักตอบเหรอ?"
"ไม่อ่ะเพราะวาไม่รักพี่แล้ว"
"เอวา"
"ช่วงนี้เป็นช่วงดูพฤติกร
