ฉันกับแบบมองหน้ากันแบบไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยินที่พ่อพูดเมื่อครู่ ตอนแรกฉันคิดว่าพ่อจะยังไม่พูดเรื่องนี้แต่ทำจู่ๆ ถึงใจร้อนกว่าฉันอีกล่ะ
“พะ พ่อ….”
“หมายความแบบนั้นจริงๆ หรอครับ” ทั้งฉันและแปงต่างตั้งคำถามเพราะไม่มั่นใจในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน เมื่อก่อนพ่อไม่อยากให้เราสองคนคบกันแต่ทำไมตอนนี้ถึงไม่ว่าอะไรแล้ว
หรือว่าพ่อจะหวังให้ครอบครัวแปงมาช่วยเหลือบริษัทที่มันทำลังแย่ของเราอีก ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะคิดอะไรแบบนี้หรอกนะ แต่มันก็อดคิดไม่ได้
“ไม่ต้องมองพ่อแบบนั้น”
พ่อพูดกับฉันก่อนจะถอนหายใจเบาๆ แล้วลุกขึ้นยืนหันหน้ามองไปด้านนอกกระจกบานใหญ่ที่เห็นวิวสวนหลังบ้าน
“สงสัยใช่ไหมว่าทำไมพ่อถึงพูดแบบนั้น”
“ค่ะ”
“เพราะที่ผ่านมาพ่อเอาแต่บังคับให้ลูกทำตามสิ่งที่ตัวเองสั่งมาโดยตลอด”
“…….”
“รู้สึกว่าตัวเองเป็นพ่อที่ไม่เอาไหนซะเลย”
“พ่อ….อย่าว่าตัวเองแบบนั้นสิคะ”
“พ่อตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะไม่ทำแ
