สามวันต่อมา
วันนี้แปงพาฉันมาดูชุด สามวันที่ผ่านมาเราไม่ได้เจอกันเลยเพราะแปงเองเขาก็ยุ่งกับงานที่บริษัทจึงเลื่อนวันดูชุดมาเป็นวันนี้แทน
“มีเรื่องอะไรให้คิดมากหรอ” ฉันมองหน้าแปงที่กำลังขับรถอย่างเคร่งเครียด
“เปล่า”
“ถ้ายังเหนื่อยกับงานก็น่าจะเลื่อนวันลองชุดไปก่อน”
แปงมองหน้าฉันแล้วจู่ๆ เขาก็ตบไฟเลี้ยวหักพวงมาลัยรถมาจอดที่ข้างถนน
“เติมพลังให้ฉันหน่อย” แปงเอียงคอหันมามองแบบอ้อน แต่ฉันไม่เห็นเข้าใจเลย “หือ? อะไรหรอ”
“ทำแบบนี้”
ร่างหนาผละขึ้นจากเบาะ จากนั้นก็โน้มมาใกล้ๆ จูบลงบนหน้าผากของฉัน ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากผ่านจมูกลงมาช้าๆ แล้วแตะลงบนริมฝีปากเบาๆ
“อื้อ”
“เข้าใจหรือยัง?”
“แต่ตรงนี้”
“ไม่มีใครรู้ จะทำไม่ทำ?”
“……..”
“ที่หมดแรงก็เพราะฉันไม่ได้เห็นหน้าเธอ พ่อเธอร้ายชะมัด มาแค่นี้ก็ให้ลูกน้องตามมาด้วย”
แปงมองกระจกรถแล้วพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ เป็นอย่างที่เขาว่า พ่อส่งลูกน้อ
