“เลิกยุ่งกับลูกชายฉัน…”

1507 คำ

“ฉันถามว่า…เธอเป็นใคร แล้วมาอยู่ในห้องผู้ชายของฉันได้ยังไง” เสียงอันทรงพลังของแม่พี่เจเจดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้ฉันชะงักไป มือเล็ก ๆ เกร็งแน่น ความกลัวแล่นขึ้นมาทั่วร่าง หัวใจเต้นแรงจนแทบหลุดจากอก ความคิดพยายามหาคำพูดมาชี้แจง แต่กลับเหมือนติดขัดอยู่ในลำคอ ฉันกัดฟันแน่น พยายามรวบรวมความกล้าใจทุกหยด “นะ…หนู…แค่…แวะมา…เอาของมาให้พี่เจเจค่ะ” น้ำเสียงสั่นเครือ จนตัวเองยังอดตกใจไม่ได้ ใจเต้นแรง ราวกับทุกจังหวะหัวใจจะดังขึ้นจนทะลุอก มือเล็ก ๆ ของฉันเกร็งแน่น ตะเกียกตะกายพยายามประคองตัวเองไม่ให้สั่น ผู้หญิงกลางคนตรงหน้าเลิกคิ้ว มองฉันอย่างตั้งข้อสงสัย สายตานั้นเย็นเฉียบราวกับจะอ่านใจฉันออก “เอาของมาให้? ในห้องลูกชายฉัน แบบนี้เนี่ยเหรอ?” เธอถาม น้ำเสียงเข้มขึ้นกว่าเดิม หัวใจฉันเต้นรัว รู้สึกเหมือนทุกคำพูดที่พูดออกไปอาจเป็นดาบที่กลับมาทิ่มแทงตัวเอง ฉันพยายามก้าวถอยหลัง แต่หลังชนประตู ไม่มีทางถ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม