- แจม -
ตอนนี้ฉันกับพี่เจเจกำลังเดินไปตึกคอมของฉัน หลังจากที่บังเอิญเจอเขาที่ร้านน้ำ
ระหว่างทางไม่มีใครพูดอะไรเลย ความเงียบกดดันจนฉันรู้สึกอึดอัด ปกติแล้วต้องเป็นเขาที่ชอบชวนฉันคุย หรือหาเรื่องแกล้งให้ฉันโมโห ด่ากันเป็นเรื่องสนุก
แต่ครั้งนี้…กลับไม่ใช่แบบนั้น ความเงียบทำให้หัวใจฉันเต้นแรงขึ้น และคิดไม่ออกว่าควรจะทำตัวอย่างไรดี
ระหว่างที่ฉันกับพี่เจเจเดินไปตึกคอม เงียบสนิทจนกระทั่งมีเสียงใส ๆ ดังขึ้นจากด้านหน้า
“พี่เจเจ…พี่เจเจจริง ๆ ด้วย แก้วทักหาก็ไม่ตอบ แถมพี่ไม่มาเรียนตั้งหลายวัน แก้วคิดถึงจัง”
ฉันมองตามไป เห็นแก้ววิ่งเข้ามาพร้อมกอดเข้าที่แขนของพี่เจเจอย่างแรง จนเขาแทบจะทรงตัวไม่อยู่
“แก้ว?” พี่เจเจทวนชื่อด้วยน้ำเสียงแปลกใจ ผสมกับความลังเล
แก้วยิ้มอาย ๆ พร้อมหน้าแดงระเรื่อ “คะ? … แก้วไง แหมพี่เจ วันนี้มุกแกล้งลืมหรอคะ ไม่ต้องมาแกล้งเลยนะ”
เธอพูดพลางขยับตัวไปใกล้เขาเล็กน้อย ท่า
