พอฉันแยกตัวมาจากพี่เจเจ ฉันก็รีบเดินขึ้นห้องเรียนแล้วนั่งลงข้างนุ่น เสียงแสบๆ ของแบมแบมก็แซวเข้ามาทันที
“เป็นไงคะ ชาเขียวปั่นอร่อยม้ะะะ” แบมแบมเอ่ยอย่างร่าเริง
เมย์ก็ไม่ยอมน้อยหน้า เสริมขึ้นอีกคน “ระหว่างชาเขียวรสชาติเก่า กับรสชาติเหมือนใหม่ อันไหนเลิศกว่ากันน้าาา”
ฉันได้แต่ยิ้มแหย ๆ ในใจ เพราะเรื่องราวทั้งหมดของฉัน ทั้งตอนที่ฉันท้องและเรื่องที่พี่เจเจเปลี่ยนไปเพื่อนๆ ทุกคนรับรู้หมดแล้ว
นุ่นเป็นคนเล่าให้พวกเธอฟัง หลังจากถูกแบมแบมบังคับ ส่วนเหตุผลที่เมย์แซวฉันในตอนนี้ก็เพราะเธอเห็นพี่เจเจเดินตามฉันไปที่ร้านน้ำ…
“หยุดแซวค่ะ…กูไม่ได้อะไรกับเขาแล้ว กูกับเขามันจบกันไปแล้ว” ฉันตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงชัดเจน พยายามไม่ให้ความรู้สึกเก่าๆ รบกวน
น้ำหวานเอ่ยขึ้นต่อทันทีด้วยน้ำเสียงห่วงใยผสมตกใจ “ถ้าสมมุติความจำพี่เจเจเขาไม่กลับมา จะทำยังไงอ่ะ แบบนี้เขาก็ไม่รู้สิว่าเขาเคยมีลูกกับแจมอ่ะ”
คำพูดนั้นทำ
