หลังเลิกคลาส พวกฉันก็พากันเดินออกมาหามุมสงบ ๆ ใต้ต้นไม้ใหญ่ แดดอ่อนยามสายลอดผ่านใบไม้ลงมาเป็นเงาลายบนพื้น โต๊ะหินอ่อนเก่า ๆ กลายเป็นที่พักเหนื่อยก่อนเข้าเรียนคาบต่อไป แต่แล้วสายตาของฉันกลับเผลอไปสะดุดเข้ากับร่างสูงหนาอย่าง พี่เจเจ เขายืนอยู่ไม่ไกล กำลังคุยอะไรบางอย่างกับพี่ไทเกอร์ สีหน้าสบาย ๆ ของเขาพร้อมรอยยิ้มสดใส… รอยยิ้มที่ทำเอาหัวใจฉันเต้นสะดุดโดยไม่ทันตั้งตัว มันคงเป็นรอยยิ้มที่ฉันไม่ได้เห็นมานานแล้ว ตั้งแต่วันที่ออกจากโรงพยาบาล ถ้าไม่นับรอยยิ้มมุมปากกวน ๆ ที่เขามักชอบทำใส่ฉัน รอยยิ้มแบบนี้… มันละลายฉันได้เสมอ ไม่ว่าอยากลืมเขาสักแค่ไหนก็ตาม. “มองอะไรอยู่วะ” นุ่นโผล่มากอดคอฉันแน่นจนเซไปเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะหันตามสายตาฉันแล้วอมยิ้มเจ้าเล่ห์ทันที “อ๋อออออ… แอบดู ผัวเก่า อยู่นี่เองสิ” เสียงแซวลากยาว แถมส่งยิ้มกรุ้มกริ่มมาให้ “อีบ้า! แอบดูห่าอะไร กูก็มองไปทั่ว ๆ อ่ะ” ฉันรีบปฏิเสธ