ห้างสรรพสินค้าชั้นนำ…
เมื่อรถแล่นเข้ามาจอดในลานห้างสรรพสินค้า ฉันเลี้ยวหาที่จอดว่างก่อนดับเครื่อง ทุกคนรีบปลดเข็มขัดแล้วพากันลงรถด้วยสีหน้าตื่นเต้นราวกับเด็กได้มาเที่ยวเล่น
“ในที่สุดก็มาถึงซักที หิวโว้ยยย” นุ่นพูดพลางกุมท้องตัวเองเสียงดัง
“ใจเย็นน่า เดี๋ยวก็ได้กิน” เมย์หัวเราะแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเหมือนหาข้อมูลร้านปิ้งย่าง
“กูขอของหวานก่อน ปิ้งย่างค่อยว่ากัน” แบมแบมเสริมทันที
“เบาหน่อยเถอะ ระวังเบาหวานค่ะสาว” ฉันหันไปแซวแบมแบมที่เดินนำอย่างกระตือรือร้น
“ให้มันเป็นเรื่องของอนาคตค่ะ ตอนนี้อยากกินต้องได้กินค่ะ” แบมแบมหันมายักคิ้วใส่ก่อนจะกอดแขนเมย์แล้วลากให้เดินเร็วขึ้น
“โอ๊ยยย ใจเย็นดิ กูยังหาร้านไม่เจอเลย” เมย์หัวเราะพลางพยายามเบรกเพื่อน
“ไม่ต้องหาแล้ว เสียเวลา!” แบมแบมพูดเสียงดังอย่างคนหิวจัด
น้ำหวานกับนุ่นหันมามองหน้ากันแล้วหลุดหัวเราะเสียงดังลั่นห้าง ส่วนฉันก็ได้แต่ถอนหายใจยิ้ม
