เจเจก้าวออกจากโรงพยาบาลด้วยฝีเท้าที่หนักแน่นและรวดเร็ว ลมหายใจร้อนผ่าวสะท้อนความเดือดดาลที่เอ่อท่วมอยู่ในอก
เสียงรองเท้ากระทบพื้นคอนกรีตดังก้องในความเงียบของลานจอดรถ ร่างสูงตรงดิ่งไปที่รถคันหรูของตัวเองโดยไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองข้างหลัง
มือที่กำพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดปูดบ่งบอกถึงความโกรธเกรี้ยวในใจ เขาไม่คิดจะรอหรือให้เวลาใครมาอธิบายอีกต่อไป เป้าหมายเดียวที่ชัดเจนในหัวตอนนี้คือ ควีน
ทันทีที่สตาร์ทรถ เสียงเครื่องยนต์คำรามดังขึ้นราวกับสะท้อนอารมณ์เจ้าของ เจเจกดคันเร่งออกไปด้วยความเร็ว
ล้อบดถนนจนเกิดเสียงเสียดสีแสบหู รถพุ่งทะยานออกจากโรงพยาบาลมุ่งหน้าสู่บ้านของควีนโดยไร้การลังเลแม้แต่วินาทีเดียว
ทันทีที่ล้อรถหรูสีดำหมุนมาจอดสนิทตรงหน้ารั้วบ้านของควีน
เสียงเบรกดังเอี๊ยดสะท้อนความรีบร้อนและอารมณ์เดือดดาลที่ควบคุมแทบไม่อยู่ เจเจกดแตรยาวและดังจนสะเทือนทั้งซอย
“ป้าบบบบบบบ!!!”
เสียงแตรแหลมก
