“คีน....ยูแน่ใจแล้วหรือที่บอกแดดดี้ไปแบบนั้น”
อนาคินหันกลับมายังเอเลเนอร์ซึ่งเดินเข้ามาหาเขาในห้องชมภาพยนต์ที่เบื้องหน้าชายหนุ่มมีแต่ความว่างเปล่าบนทีวีจอยักษ์
“ไอไม่ได้พูดล้อเล่นนะเอเลน.....ไออยากแต่งงานกับยูจริง ๆ “
“เอเลนรักคีนนะ....แต่คนที่รักเอเลนต้องอดทนมาก เอเลนเป็นลูคีเมีย ไม่ได้แข็งแรงอย่างผู้หญิงคนอื่น และคีนก็ต้องทำใจว่าเอเลนมีเบบี้ให้คีนไม่ได้”
ชายหนุ่มลุกขึ้นเดินไปหาหญิงสาว เขาจับมือเธอไว้แล้วดึงเข้าไปกอดหลวม ๆ
“เอเลนไม่ดีใจหรือที่ไออยากแต่งงานด้วย สัมพันธภาพของเราไม่ใช่สิ่งที่เกิดชั่วข้ามคืน เรารู้จักกันมาเป็นปีแล้วนะ ไอบอกยูแล้วไงว่าจะหาหมอเก่งที่สุดของเมืองไทยรักษายู....ไม่ต้องกลับฝรั่งเศสหรอก แต่งงานแล้วเราค่อยไปหาครอบครัวของยูที่แฟรงค์เฟิร์ต”
เอเลเอนอร์น้ำตาคลอเบ้าก่อนจะ
