รุ่งเช้าอีกวัน
“เมื่อวานพี่เดินเข้ามาแล้วได้ยินไอ้ใหญ่พูดด้วยนะ โมริอยากรู้ไหมว่ามันพูดอะไร”
ดีแลนยิ้มอย่างอ่อนโยนและหยิบผ้ามาเช็ดความสะอาดร่างกายให้หญิงสาวที่ทำเป็นประจำทุกวัน พร้อมกับเล่าเรื่องราวที่ได้ยินมาเมื่อวานให้คนที่นอนป่วยฟัง
“มันบอกว่าเคยเจอโมริมาก่อนด้วยนะ แต่โมริจำมันไม่ได้ มันบอกว่ามันถูกใจโมริตั้งแต่เกรด12แล้ว แต่มันทำอะไรไม่ได้ เพราะโมริยังเด็ก ฟังมันเล่าไปพี่ก็ขำไปกับความอึนและความมึนของมันจริง ๆ”
มือหนาหยิบแปรงขึ้นมาหวีผมนุ่มสลวยและยิ้มไปด้วยความอบอุ่น ที่เวลาผ่านมาตั้งห้าเดือนแล้ว แต่เขาก็ยังคงทำเหมือนเดิม
ก๊อก ๆ
“หมอขออนุญาตนะครับ ได้เวลาให้อาหารคนไข้แล้ว เดี๋ยวรบกวนคุณดีแลนออกไปข้างนอกตรงแผนกชำระเงินทีนะครับ การชำระเงินครั้งก่อนมีปัญหาครับไม่สามารถชำระเงินระยะยาวได้แล้ว หมอรบกวนคุณลงไปเซ็นอนุมัติก่อนที่คนจะเข้ามาใช้บริการเยอะทีนะครับ เดี๋ยวหมออยู่เฝ้าให้จนกว่า
