บทที่ 33 รางวัลคนขยัน

1436 คำ

"มานั่งนี่สิ" ฉันปรายตามองคนที่กำลังเอ่ยพร้อมกับตบที่นั่งบนโซฟาข้างกายเขา ทีแรกที่เข้ามาก็กะว่าจะทำเนียนเดินเข้าไปในห้องเลย แต่ไม่วายที่คนหูดีจะได้ยินตอนที่ฉันเดินเข้ามาจนต้องเรียกมานั่งปรับทัศนคติ "เฮ้อ เหนื่อยจังเลย~" ฉันยิ้มแห้ง ๆ ก่อนที่จะหย่อนตัวมานั่งลงข้าง ๆ เขาพร้อมกับหันหน้าหนี "วันนี้ทำงานที่ไหน" "คะ?" อยู่ ๆ ก็ถามถึงตารางงานของฉัน หรือเพราะกลัวฉันจะไปให้สัมภาษณ์ถึงเขาอีก "…" ร่างสูงไม่ได้ตอบเพียงแต่เลิกคิ้วขึ้นแล้วมองหน้าฉันนิ่ง "อะ อ๋อ วันนี้ก็ไม่มีอะไรคะ งานอีเวนต์ทั่วไป" "อืม" "คือว่า…เฮียคะ" "ว่า?" "เฮียโกรธหรือเปล่าที่ฝนให้สัมภาษณ์ไปแบบนั้น คือฝนไม่ได้พูดเรื่องส่วนตัวของเฮียเลยนะคะ จริง ๆ แล้วมันมีคำถามมากกว่านั้นอีก แต่ฝนก็ให้ทีมงานตัดออกบ้างแล้ว" ในที่สุดฉันก็เอ่ยในสิ่งที่ตัวเองไม่สบายใจ เพราะก่อนสัมภาษณ์ฉันไม่ได้โทรไปถามเขาก่อน แต่ก็บอกให้ทีมงานตัดคำถามที่พูดถึง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม