งานประกวดฝีมือเชิงศิลป์ ณ สำนักศึกษาโหย่วซุน
ฉินชิงนับว่าเรียนช้าไปหลายเดือน แต่ไม่ถึงกับซ้ำชั้นข้ามปี นางกลับมาเรียนในสำนักศึกษาครานี้เพราะเล่อชุนขอร้อง แต่เหตุผลหลักคือไม่อยากทำตัวหลักลอยไปวัน ๆ อีกต่อไป
คำกล่าวของพ่อเลี้ยงหนุ่มยังก้องอยู่ในหัว สตรีที่มีดีเพียงเรือนกายเขาไม่เอาไปทำเมียหรอก จะว่าไปนับเป็นการคัดสรรอย่างตรงไปตรงมาของคนมีรสนิยมอย่างเล่อชุน แม้แต่อาภรณ์ เครื่องหนัง ที่อยู่อาศัย เขานับว่ามีรสนิยมเลอเลิศ
การเลือกเมียย่อมไม่ต่างกัน
ฉินชิงเคยคิดว่าเขา ง่าย แต่ไม่ใช่เสียแล้ว แม้เล่อชุนชอบเรื่องกามกิจ แต่เขาก็ไม่ได้ทำตัว ง่าย กับนางแม้แต่น้อย
ท่าทีแข็งกร้าว คุกคาม แต่เว้นระยะห่าง เหมือนโปรยผงฝ**นเพื่อล่อให้นางวิ่งเข้ามาติดกับดัก เสพติดเขาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น
การเป็นสตรีผู้เพียบพร้อมต่างหาก จึงสามารถดึงดูดความสนใจจากเล่อชุนได้ ฉินชิงเร่งฝึกคัดอักษร ฝึกต่อกาพย์กลอน ฝึกเดินหมาก ฝ
