ตอนที่ 5 อยากเจอรักดีๆ (1)
902 คำ
ตอนที่ 5 อยากเจอรักดี ๆ
หมวยเล็กไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำตอบของเพลิง เขาก็ชอบพูดทำร้ายจิตใจคนอื่นตลอดอยู่แล้ว อนาคตคุณหมอที่จะรักษาคนไข้เป็นร้อยเป็นพันคน แต่คงมีแค่คนเดียวที่เขากล้าจะทำร้ายโดยไม่ต้องคิด
นั่นก็คือตัวเธอ
ทั้งคู่มาถึงห้องแล้ว ห้องที่ว่าก็คือห้องของเขา
เพลิงเป็นทายาทบริษัทนำเข้าอุปกรณ์ทางการแพทย์ พ่อเป็นหมอคลุกคลีอยู่ในวงการแพทย์มานาน ส่วนแม่ของเขาก็เป็นนักธุรกิจ เขาไม่เคยลำบากแต่ก็มีหลายเรื่องที่อยากทำแต่ไม่ได้ทำ
เขาไม่อยากเรียนหมอแต่พ่อแม่ต้องการให้เขาเรียน ทุกอย่างที่เขาได้มาต้องแลกกับความสุขในบางเรื่องของตัวเองทั้งนั้น การเป็นลูกคนเดียวย่อมต้องเป็นความหวังเดียวของพ่อกับแม่อยู่แล้ว เรื่องนี้เพลิงพอจะเข้าใจได้จึงไม่อยากขัด
“พรุ่งนี้พี่มีเวรเช้าไม่ใช่เหรอ ก็รีบนอนเถอะ จะไปรับหมวยทำไมก็ไม่รู้”
“ทำไม ฉันไปขัดจังหวะเธอกับไอ้วิศวะนั่นเหรอ” เพลิงหันหน้ามาถามพร้อมกับแววตาหาเรื่องเธอเต็มที่
“ก็ไม่นะ หมวยอิ่มพอดี” หมวยเล็กไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ
“เธอลืมไปหรือเปล่าว่ารับปากอะไรไว้”
“... ไม่ลืมหรอก“
“รีบไปอาบน้ำ”
หมวยเล็กไม่พูดอะไรต่อ เธอทำแค่พยักหน้าแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองที่พอมีติดห้องของเขา จะว่าไปแล้วที่ผ่านมามันก็ไม่ได้ต่างจากคนรักกัน แต่เธอก็รู้ว่ามันไม่ใช่
เรื่องที่ว่าเธอรับปากไว้ก็ไม่พ้นเรื่องบนเตียงอีกเช่นเคย เธอบอกว่าจะมาหาเขาทุกคืนจนกว่าจะเรียนจบ เพื่อแลกกับเงินที่เขาเคยโอนให้มาจำนวนหนึ่ง ยอมรับว่าตอนนั้นหน้ามืดเพราะเงิน ก็การก่อสร้างบ้านที่ต่างจังหวัดนั้นติดขัดเรื่องเงินพอดี
ก็ไม่คิดว่าผู้หญิงคนสำคัญของเขาจะกลับมาตอนนี้ เขาไม่เคยบอก เลยทำให้ติดอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอย่างนี้ ถ้าเธอหลบหน้าเขาก็จะถูกอีกฝ่ายหาว่าได้เงินเขาแล้วหนี แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกลัวขนาดนั้น ในเมื่อเขาก็เห็นเธอเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว
หรือเธอจะหนีไปตอนนี้เลย เขาจะแจ้งความฐานยักยอกทรัพย์ไหมนะ ก็บอกตำรวจไปสิว่าเขาให้ด้วยความสิเน่หา มันจะไปยากอะไร
แต่จะให้เป็นเรื่องเป็นราวก็อายชาวบ้าน แม่เธอก็คงรู้หมดว่าอะไรเป็นอะไร
หมวยเล็กยืนหลับตาอยู่ใต้สายน้ำที่ไหลผ่านร่างกายทุกส่วน พลางคิดไร้สาระเรื่อยเปื่อยไม่เข้าท่า เธอไม่รู้จะเอาตัวเองไปไว้ที่ไหน แต่ถ้าถามเพลิงเขาคงอยากเก็บเธอไว้ในที่ลับ ๆ เป็นได้แค่คนในความลับที่ไม่มีใครรู้ ส่วนคนที่เขาจะเดินควงอย่างเชิดหน้าชูตาก็คงเป็นผู้หญิงอีกคน
หมวยเล็กใช้เวลาไปเกือบยี่สิบนาทีถึงอาบน้ำเสร็จ เพลิงยังนั่งดูอยู่บนเตียงพร้อมกับไอแพดที่เขาชอบพกมันติดตัวตลอด ทั้งตอนอยู่ในห้องและเวลาเรียน
ชีวิตของเขาไม่ได้มีเวลาว่างมากนัก บางวันนอนดึกตื่นเช้าหรือบางครั้งมีเวรดึกเขาก็ต้องนอนตอนเช้าเลยก็มี จนหมวยเล็กรู้สึกได้ว่าเขาผอมลงกว่าตอนที่ได้รู้จักกันครั้งแรก ทว่า ถึงจะดูผอมลงแต่เขาก็ยังดูเป็นหนุ่มสุขภาพดีจนได้เป็นนายแบบให้กับมหาวิทยาลัย ด้านกีฬาและสุขภาพมากมาย
ผู้ชายที่มีรูปติดอยู่บนป้ายใหญ่โต ทั้งในมหาวิทยาลัยและโรงพยาบาลในเครือเดียวกันนี้ ผู้ชายที่ใครหลายคนจดจำใบหน้าหล่อเหลาที่มีเสน่ห์เฉพาะตัวของเขาได้ เห็นผ่านตาจนเบื่อแต่ก็ยังมีหลายคนอยากเข้าใกล้และได้ครอบครองหัวใจ แต่เขามีเจ้าของหัวใจอยู่แล้ว แม้แต่เธอที่เจอเขาบ่อย ได้ใกล้ชิด ได้นอนเกยก่ายกันเกือบทุกคืน
ยังไม่มีสิทธิ์นั้นเลย
“ก็นึกว่านอนไปแล้วนะ”
หมวยเล็กพูดลอย ๆ คล้ายว่าพึมพำกับตัวเอง แต่อีกฝ่ายที่ได้ยินก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกับใช้มือดันกรอบแว่นตากรองแสงที่เขามักใส่มันให้เธอเห็นประจำ ภาพแบบนี้ไม่มีใครได้เห็นหรอกนอกจากเธอ ผู้ชายหน้าดุแต่ดูฮอตเนิร์ดกำลังถอดเสื้อเปลือยท่อนบน สวมแว่นสีใสเพิ่มความสุขุมให้เจ้าตัวดูดีน่าค้นหาไปอีกแบบ
แต่เสียใจด้วยหมวยเล็กค้นมาหมดแล้วจนเบื่อขี้หน้า ขอนอนเฉย ๆ สักคืนจะได้ไหมไม่ต้องอ่อยกันขนาดนี้
“คิดว่าฉันลงทุนไปรับเธอเพราะว่างมากหรือไง”
“ตอนแรกหมวยก็คิดแบบนั้นแหละ แล้วถ้าไม่ว่างจะไปรับหมวยทำไมล่ะ” หมวยเล็กถามก่อนจะคลานขึ้นเตียงไปนั่งทับท่อนขาแกร่งอยู่บนเตียง
ทำให้มันเสร็จ ๆ ไปแล้วกัน เดี๋ยวก็ได้นอนแล้ว
- ผู้เขียน
