“ไม่มาหานานแย้ว จำทางมาบ้านไม่ได้เหยอ” แต่ละคำที่ดารินถามทำเอาคนอย่างผมแพ้ให้กับความตัดพ้อของหลานเหลือเกิน
ก็แค่อยากให้พ่อกับลูกได้ใกล้ชิดกัน และให้รามเคลียร์กับเมียได้ลงเอยกันหลังจากได้ค่าปิดปากไปแล้วคนละสิบล้าน แต่คนอย่างผมไม่เอาเปรียบหรอก คิดจะยกที่ดินและบ้านที่พ่อแม่ผมปลูกให้ไอ้รามมันรวมทั้งที่ดินรอบ ๆ นี้รวม ๆ แล้วก็ยี่สิบล้านเผื่อมันอยากสร้างบ้านหลังใหญ่กว่านี้ แล้วจะผลิตน้องสาวน้องชายดารินมาวิ่งเล่นอีกหลาย ๆ คน
ส่วนผมเก็บที่ดินผืนที่วิวสวยที่สุดที่บ้านจัดสรรที่ผมทำนั้นไว้หนึ่งผืนใหญ่ ๆ คิดจะสร้างบ้านพักตากอากาศไว้ที่นี่สักหลังเวลาว่างค่อยมาพักผ่อน
สามวันผ่านไปที่กรุงเทพ
ผมนัดคนที่ติดต่องานให้มิ้นต์ทางไลน์นั้นแล้วพบว่าเป็นพวกโมเดลลิ่งนัดหาเด็กให้พวกเสี่ยและนักธุรกิจใหญ่ ผมจึงเข้ามาเพื่อจัดการแต่เหมือนว่าผมจะเจอตอใหญ่เข้าให้เมื่อหลอกถามว่านักธุรกิจหนุ่มใหญ่คนนั้นคือใคร ผมจึงเดิ
