จากวันนั้นฉันก็ยังไม่ไปจดทะเบียนกับรามบ่ายเบี่ยงเขามาเรื่อย ๆ เพราะอีกแค่นิดเดียวฉันก็จะเรียนจบแล้ว ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงสอบปลายภาคที่ฉันแทบจะไม่ได้ไลฟ์ขายน้ำพริกเลย จึงรับน้องปีหนึ่งที่อยากหารายได้มาช่วยขาย ฉันและรุ่นน้องที่เรียนปีเดียวกันผลัดกันติวหนังสือ อ่านหนังสือสอบเรียกได้ว่าหามรุ่งหามค่ำ จนอยากเอาชีทที่เรียนนั้นมาต้มกินเสียให้รู้แล้วรู้รอด
“เจ้ จริยธรรมอาจารย์จะออกอะไรบ้างอะ” ติ๊ช่าถามฉันผู้ที่เคยช่วยอาจารย์ปู่วิชากฎหมายยกของประจำ
“กว้างมากเลย ข้อเขียนก็เขียนอ้อน ๆ อาจารย์ปู่แล้วกันเผื่ออาจารย์สงสารจะให้เอ” วิชาท่องจำเป็นวิชาปราบเซียนยิ่งกว่าวิชาที่ให้คิดคำนวณเสียอีก เพราะความรู้ต่าง ๆ มันกว้างมากจนพวกเราเดาใจอาจารย์ยากเหลือเกิน ขึ้นอยู่กับการวัดดวงแล้ว
“เฮ้อ...สาธุขอให้อ่านตรงใจอาจารย์ปู่”
“พี่ว่าจะไปบนหลวงพ่อสิงห์” หลวงพ่อสิงห์คือพระที่อยู่คู่มหาวิทยาลัยมานานแล้ว บนหลวงพ่อแ
